روضه و توسل به حضرت علی اصغر علیه السلام ویژهٔ شب جمعه به نفسِ زنده یاد کربلایی حسین بختیاری

من زینبم به خاطر من گوش کن رباب

*مرحوم مُلّای دربندی مینویسه: تا صدای قدم هایِ ابی عبدالله اومد سمت خیمه ها، بی بی رباب گفت: بچه ام رو حسین آوُرد، حتما سیرابش کرده، اول کاری که کرد بلند شد گهواره اش رو مرتب کرد، به همه خانوم ها هم گفت: الان بچه ام رو میارن، من میخوابونمش... 
بی بی زینب اومد بیرون، اما دست خونی، معجر خونی برگشت خیمه، این صحنه رو که دید رباب خبردار شد، به صورتِ خودش زد...*

من زینبم به خاطر من گوش کن رباب
اصغر به خواب رفته فراموش کن رباب

*ناله بزن: حسین!..*

اگر بناست دَمی بی تو بگذرد عُمرم
هزار بار بمیرم نبینم آن دَم را 

*ابی عبدالله!...*

غبار ماتم تو آبرو به من بخشید
به عالمی ندهم این غبار ماتم را

به نیم قطره ی اشک محبتت ندهم
اگر دهند به دستم تمام عالم را

محبت تو بود رشته ی نجات مرا
رها نمیکنم این ریسمان محکم را

به یُمن گریه برای تو روز محشر هم
خموش می کنم از اشک خود جهنم را

حدیث عشق تو دیوانه کرده عالم را
به خون نشانده دل دودمان آدم را

به عاشقان تو نازم که بهر جانبازی
گزیده اند همیشه خط مقدم را