روضه و توسل به حضرت سیدالشهدا علیه السلام ویژهٔ شب جمعه اجرا شده به نفس سید رضا نریمانی

مظلوم بودی و، از آب فرات محروم بودی و
تنها بودی و، فکر خیمه زنها بودی و
تشنه بودی و، زیر هجمه ی دشنه بودی و

یکی ته گودال لباستو پرت کرد
شلوغی خیمه حواستو پرت کرد

عذاب کردنت؛منع آب کردنت
شبیه گندم رِی آسیاب کردنت

به خون گلوت خضاب کردنت
شبیه گندم رِی آسیاب کردنت

نمیبرم از یاد نگاه آخر رو
حق بده نشناسم پیکر بی سر رو

*أاَنتَ اَخی.. بعضیا میگن نشناخت...
از گودال بیرون اومد،اما دید از وسط گودال یه صدایی بلند شد،اُخَیَّ اِلَیَّ.‌..*

تمومه حسین روبرومه حسین
خودت بگو که پیکرت، کدومه حسین

اومد تو گودال این نیزه شکسته ها رو کنار زد...گفت :داداش...

تمومه حسین روبرومه حسین
خودت بگو که پیکرت، کدومه حسین

هنوز دیدنت آرزومه حسین
خودت بگو که پیکرت کدومه حسین..کدومه حسین

با یارب یارب کشتی مادرو
با مادر مادر کشتی خواهرو
با بی رحمی زد تیر آخرو 
حسین جانم!

آه..ای..مادر! 
من بمیرم،میکشی آه،با فرود هر نیزه
من بمیرم دیگه جا نیست شده نیزه در نیزه
نیزه رو نیزه،چشای هرزه