روضه و توسل به امام رضا علیه السلام ویژهٔ ایام زیارت مخصوص اجرا شده به نفسِ سید مجید بنی فاطمه

یه مرتبه دیدن حضرت از مجلس خارج شد؛ رفت و ساعتی بعد اومد ...آقا جان کجا بودی ؟حضرت فرمود: ما به اون سلمانیِ نیشابور قول داده بودیم ..آخه حضرت یه نگاهی کرد وسیله ای که دستش بود طلا شد ...اما معرفت داشت گفت : آقا من این چیزا رو نمی خوام ،کارای عالم دست شماست،چی می خوای ؟ گفت : آقا وقت جون دادن دلم می خواد سرم رو پاهای شما باشه ...حضرت رفت سرش رو به دامن گرفت ...امشب بگو امام رضا به حق جوادت ما رو یادت نره ... خدا به حق امام رضا شب اول قبرمون رو لحظه ی جون دادنمون همین جوری آسان و خوب قرار بده ..

من اگه برات گریه نکنم می میرم.. من اگه برات سینه نزنم می میرم.. من اگه یه بار تو حسینیه ات نیام می میرم.. 

*حضرت تا رسید به نیشابور ،بزرگان اومدن، بزرگان شهر؛ متمولین؛ پولدارا همه اومدن ..گفتن امام رضا رو دعوت کنیم منزلمون.حضرت فرمود: هر جا شترم بشینه، من مهمان همون خونه‌ ام ..پیرزنی خیلی عاشقِ امام رضا بود گریه می کرد می گفت : خدا یعنی می شه امام رضا مهمون من بشه ؟شتر در خونه ی پیرزن نشست فرمود: من مهمان همین خانه ام.اینقدر این زن خوشحال شد.. امام رضا وارد خانه اش شد ساعتها اونجا بود. اما دیدن امام رضا تو حیاط، یه درختی؛ نهالی را کاشت ...فرمود : پیرزن هر وقت دیدی این نهال داره رشد می کنه و یه وقت دیدی خشکید ، برگاش آروم آروم شروع به ریختن کرد بدون دیگه منو کشتن و شهیدم کردن، من از دنیا دارم میرم.. پیرزن هر روز می رفت به این درخت نگاه می کرد یه سلام به امام رضا می داد..
اما فردا روزی اومد تا تو حیاط ناله اش بلند شد دید برگ و بر درخت ریخته از همونجا به سر و صورت زد یا امام رضا، یا امام رضا...چه سرّی بین ایرانیا و  امام رضاست  نمی دونم !!!ولی فقط اینو می دونم که امام رضا خیالش راحت بود اگر می دونست در مسیر خواهرش داره میاد.چون حضرت معصومه گفت : هر جور شده من خودم رو به آقام به مولام به برادرم برسونم ولی امام رضا خیالش راحت بود..
می دونست ایرانیا چطورن ، وقتی حضرت معصومه به قم رسید اینقدر بی‌بی رو احترام کردن، اینقدر گل ریختن، گفتن دختره امامِ ،خواهرِ امامِ ..یکی نیست بگه مگه زینب دختر امام نبود، خواهر امام نبود.. 

به حق الحسین، به حق آقا جانمون ؛ علی ابن موسی الرضا یا الله ...