نمایش جزئیات

روضه و توسل به امام رضا علیه السلام ویژهٔ ایام زیارت مخصوص اجرا شده به نفسِ حاج مهدی سلحشور

روضه و توسل به امام رضا علیه السلام ویژهٔ ایام زیارت مخصوص اجرا شده به نفسِ حاج مهدی سلحشور

" بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمٰنِ ٱلرَّحِيمِ

اللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم..لاحَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ حسبُنَا اللّهُ وَنِعْمَ الْوَكِيلُ نِعْمَ الْمَوْلَى‏ وَنِعْمَ النَّصِیرُ.. أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذِي لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ الرَّحْمَنُ الرَّحِيمُ ذُوالْجَلاَلِ وَ الْإِكْرَامِ‏. وَأَسْأَلُهُ أَنْ يَتُوبَ عَلَيَّ تَوْبَةَ عَبْدٍ ذَلِيلٍ خاضِعٍ فَقِيرٍ بائِسٍ مِسْكِينٍ مُسْتَكِينٍ مُسْتَجِيرٍ ، لايَمْلِكُ لِنَفْسِهِ نَفْعاً وَلا ضَرّاً وَلا مَوْتاً وَلا حَياةً وَلانُشُوراً.اِلهى ضَيْفُكَ بِبابِكَ يا مُحْسِنُ قَدْ أَتاكَ المُسِى ء،فَتَجاوَزْ عَنْ قَبيحِ ما عِنْدي بَجَميلِ ما عِنْدَكَ ياكَريمُ." به امام رضا قسم الهی العفو ....*

صد بحر کرم از تو و یک چشم تَر از من
لطفی کن و این خون جگر را بخر از من
 
خاموشی آتش بوَد از مرحمت عبد
بارانِ کرم از تو و کوه شرر از من 

در کوی تو زوّار گنهکار زیاد است 
اما نبود هیچ کس آواره تر از من 

من عبد گنه کار و تو مولای رئوفی 
رافت ز تو زیبنده بوَد چشم تر از من 

من از نظر افتاده و تو چشم خدائی 
ای چشم خداوند نپوشان نظر از من
 
تن خسته و کوه گنه بر سر دوشم 
این کوه گنه سخت شکسته کمر از من
 
آقایی و زوّار نوازی همه از تو 
بار گنه و خِجلت و اشک بَصر از من 

در یاب مرا ای پسر موسی جعفر 
آن روز که در حشر گریزد پدر از من

من غیر عطا از تو دگر هیچ ندیدم
تو غیر خطا هیچ ندیدی دگر از من
 
آسمان زیر پرت بود زمین افتادی 
یک عبا روی سرت بود زمین افتادی 

نه صدای تو به گوش کسی آن‌ روز رسید 
نه کسی دور و برت بود، زمین افتادی 

صورتت خاکی و دستار و عبایت خاکی 
مادرت در نظرت بود زمین افتادی
 
ناله می کرد جوادت، به سرش میزد 
اشک در چشم ترت بود زمین افتادی 

مثل یک مار گزیده به خودت پیچیدی
خوب شد که پسرت بود زمین افتادی 

ولی افسوس به میدان دل خون برد حسین 
نیزه از پشت زدند و به زمین خورد حسین
 
تیر از بس که خورده بود حسین 
بر تنش مثل پیراهن شده بود
 
نیزه هاشان تمام شد کم کم 
موقع سنگ ریختن شده بود
 
نفسش بین راه بر می گشت 
موقع دست و پا زدن شده بود
 
هر چه کردن رو به قبله نشد 
یعنی آن  قدر پاره تن شده بود
 
زیر انداز خانه های دهات
کفن شاه بی کفن شده بود