سینه زنی و توسل به حضرت علی اکبر علیه السلام اجرا شده شب هشتم محرم۱۴۰۲ به نفسِ سید رضا نریمانی

شِبه پیغمبر، رفتی و شکسته شد بابا، وَلَدی وَلَدی
ای علی‌‌کبر، بَعْدَكَ الْعَفا عَلَى الدُّنْيا، وَلَدی وَلَدی

پُره از تو همه‌ی دور و برم
چه جوری من تا خیمه ببرم 
شده خون جگرم، شده خم کمرم

دست و پا نزن،می‌بینه دست و پاش و گم میکنه پدر
پاشو اکبرم، عمه رو از بینِ این نامحرما ببر

«وَلَدی وَلَدی وَلَدی وَلَدی»

پدرِ پیرت، خورده رو زمین علی پاشو، وَلَدی وَلَدی
غمِ داغت رو، توو چشام ببین علی پاشو، وَلَدی وَلَدی

به تو نیزه زدن از یک قدمی
توو عبا هرچی می‌چینم تو کمی
میوه‌ی دلمی، امیدِ حرمی

غرقِ خون شدی، قلبِ منم مثل تنت ارباً اربا شد
بودی یک نفر، ولی تنت پاشیده بین یه صحرا شد

«وَلَدی وَلَدی وَلَدی وَلَدی»

عصای دستم، واسه‌ت آرزوها داشتم، وَلَدی وَلَدی
جگرم آتیش، شد از این غم از این ماتم، وَلَدی وَلَدی

شده خون اشکِ چشام ای ثمرم
تو جوون بودی شبیه مادرم
چی اومد به سرم، پسرم پسرم

گفتی یاعلی، شبیه مدینه تو رو بی‌هوا زدن
کوچه وا شد و، لشکری از ارازلِ بی‌حیا زدن

«پسرم پسرم پسرم پسرم»