فهرست

نمایش جزئیات

مدح خوانی و توسل به حضرت رقیه سلام الله علیها اجرا شده شبِ سوم محرم۱۴۰۲ به نفسِ سید مجید بنی فاطمه

آیینه دار زینب و زهرا، رقیه...!
کوچکترین انسیه الحورا، رقیه...!

پشت سرش بی شک دعای پنج تن بود
آدم اگر می‌گفت اول یا رقیه

خورشید در منظومه ی عشق حسینی
صد سالِ نوری راه دارد تا رقیه

سنّش اگر کم، هم طرازِ انبیا بود
مانندِ کوثر، آیتَ العُظمی رقیه

جا داشت روی شانه ی کعبه اباالفضل
جا داشت روی شانه ی سقّا، رقیه

آرام تر از هر زمانی بود اصغر
می‌خواند تا بالا سرش لالا، رقیه

تنها نه سالِ شصت و یک، تا روز محشر
هر فتنه ای را می‌کند رسوا رقیه

پا بر مُغیلان می‌نهد اما محال است
روی سرِ موری گذارد پا، رقیه..!

این طفلِ بی آزار را آزار دادند
زجرِ بدی را دید در دنیا، رقیه..!

زینب ز پا افتاد وقتی دید در راه
طفلان همه بر ناقه اند الّا رقیه