روضه و توسل به حضرت زینب سلام الله علیها اجرا شده شبِ چهارم محرم۱۴۰۲ به نفسِ سید مهدی حسینی

صلی الله علیکِ یا عَقیلةُ العَرب زینب
یا کعبة الرزایا، یا شریکة الحسین
یا جًبل الصبر؛ یا زینب

ای اُبهت نهفته در گامت
عظمت داشت روحِ پیغامت
از سر آغاز تا سر انجامت
وقفِ حسین شد نامت

ای سرا پا حسین یا زینب
جبلُ الصبرِ کربلا یا زینب

جلوات تو هست ربّانی
ذکر اسرار توست پنهانی
عشق را چشمه ی خروشانی
خطبه های تو بُوًد طوفانی

دخترحیدری غضب کردی
ابن مرجانه را ادب کردی

اُمِّ اب بوتراب مستوری
صاحب دولتی ودستوری
گرچه گاهی به صبر مأموری
تو به وقتش چُنان سلحشوری

که علی گفته مرحبا زینب 
آفرین بر تو زینبا زینب
 
عصمت اعظم حسینی تو 
وارث پرچم حسینی تو 
قسمِ محکم حسینی تو 
همدل و همدم حسینی تو 

غرق ذات بقیة اللّهی 
درحقیقت فنا فی اللهی 

روز دهم نهیب زدی 
ناله باقلب بی شکیب زدی 
تودم ازغربتی عجیب زدی 
برروی دوش آن غریب زدی 

گفتی ای شاه غصه دار توأم 
از غریبی نگو من کنار توأم
 
گفتی ای شاه ارتش تو منم 
ابر فیضی و بارش تو منم 
تیغِ در حالِ چرخش تو منم 
خواهرم، خواهرم پس بلا کش تو منم 

ای محاسن سپید خسته ی من 
با توأم یار دلشکسته ی من 

بعد اکبر توان نداری که 
نیمه‌ جانی و‌ جان نداری که 
غیر اشک‌ روان نداری که 
لشگری بینمان نداری که
 
حسین جان! 
 بچه هایم فدای اکبر تو 
پیش مرگ علی اصغر تو

*حسین جان نمیخوام توکربلا فردا بگن
 زینب کم گذاشت تو‌ کربلا  برای حسین..*

ما که پنجاه سال غم دیدیم 
فرق بشکسته از ستم دیدیم 
کوچه و میخ و قدِّ خم دیدیم 
جگر  پاره پاره هم دیدیم 

جانِ زهرا تو را به این قرآن 
سهم من را بده در این میدان 

پاره های تنم فدای  تنت 
به فدای نخی ز پیرو هنت 
هر دو قربان خشکی دهانت 
جانشان نذر جسم بی کفنت 

پیش تو بلکه روسفید شوم 
بایدم مادر شهید شوم
 
من به جان میخرم اسارت را 
می روم مجلس جسارت را 
شاکرم لحظه های غارت را 
برلبم دارم این عبارت  را
  
دَخَلت زینبُ عَن ابن زیاد 
ای برادر سرت سلامت باد