روضه و توسل به امام حسن مجتبی علیه السلام اجرا شده شبِ پنجم محرم۱۴۰۲ به نفسِ حاج‌ محمود کریمی

ای ز ازل قالب روحانی ات 
لطف و عطا و کرم مستزاد
تا ابدُالدّهر کرم خانه ات
 ای پسر فاطمه آباد باد

پای دلم بسته خداوند به
سلسله ی موی چَلیپای تو
خواهشم این است فراوان شود 
در دل من شور تو غوغای تو

کار ندارم به خدا با کسی
دست به دامان توأم دائماً
عشرت من سوختن از عشق تو
 بی سر و سامان توأم دائماً

طنطنه ی صبح و شب من تویی
 در سر من شور ثناخوانی ات
باز به پرواز درآور مرا 
با نفس قدسی و رحمانی ات

ای پسر بی حرم فاطمه 
رحمتِ رحمانِ رحیمِ کریم
کاش که یکبار شوم زائرت
راهی کوی تو شوم با نسیم

سیدِ ابرار! که تنها شدی
آمده ام گریه کنان در برت
آمده ام تا که بگیرم دمی
رخصت سینه زدن از مادرت

آمده ام زار زنم بهر تو
سوخته ی زخم زبان یا حسن
مرثیه خوانت نشدم بی دلیل
مادر تو گفت: بخوان یا حسن!

*روز قیامت داغه گرمه "لِکلّ امرِء شأن مِنَ الشّأن"هر کس یه حالی داره، زمین داغه، همه ی آدما دارن به یه سمت میرن، بعضیا صورتشونو نگاه می‌کنی ضاحِکه مُستَبشِرَه، بعضیا ظاهرشونو نگاه می‌کنی علیها غَبَرَه تَرهَقُها قَتَرَه، یه عده دارن با خوشحالی میرن، یه عده دارن با غم و اندوه میرن، ظالم دست خودش رو میگزه، راهش چیه؟ فرمود: رسول خدا هر کی برا حسنم گریه کنه، روز قیامت گریه نمیکنه، آقاجان! من بخاطر روز قیامت خودم گریه نمیکنم برات، من دوست دارم.. آی پسر بزرگه ی فاطمه..*

آمده ام تا که بگویم کمی 
از جگر پاره ی غم پرورت 
از ستم شعله، فدک، کوچه
 آه!از نفس سوخته ی مادرت

آمده ام گریه کنم در غمت
اشک بده ای پسر بوتراب
سوز صدایم بده تا دم زنم 
از تو و از بی کسیِ بی حساب

آه ! بمیرم دهنت پر شده از
لخته ی خون جگرت وای وای
سوختی و خاطره ای زنده شد
در نظر شعله ورت وای وای

آه! بمیرم تنِ بی جان تو شد
هدف تیر جفا وای وای
آه! بمیرم کفنت سرخ شد
پیش امام شهدا وای وای

ولی کرب و بلا یک نفر
شاهد یک صحنه ی جانسوز بود
در دل گودال کسی تشنه لب
اوج مصیبات همان روز بود