روضه و توسل به حضرت علی اکبر علیه السلام اجرا شده شبِ هشتم محرم۱۴۰۲ به نفسِ کربلایی سید امیر حسینی

از جام نگاه تو میجوشه شراب عشق 
محو روی ماهت ای هر لحظه جناب عشق 

ستاره ی شب حرمی ،ترانه ی لبِ حرمی 
دوای هر شب حرمی، تو مولای جوون
 
میوفته تا که عکس چشات 
تو چشمهای رقیه سادات 
میاد میشینه روی پاهات ،ای جانم بهتون
 
سر تا پا علی پر از گل و جوونه ای 
بارون لطیف و پاک عاشقونه ای 

سرسبزی مثل حضور سبز مادرم 
آرومی علی شبیه جدّ اطهرم 

نفس میده بهم نفسات
بابام رو میبینم تو چشات 
دلم خوشه به قدّ و بالات
 
ای نور سحرم علی ،علی،ولدی 

*خیلی علی اکبرش رو دوست داشت یه پیر غلام میگفت: شب عاشورا دید باباش افتاده دنبالش گفت: بابا من خجالت میکشم.. گفت: دست خودم نیست دلم دنبالت میاد علی اکبرم..*
 
بالهای سفیدت و واکردی به راه عشق
حالا پشت رفتنت بارون نگاه عشق
 
بری با این حرم چه کنم 
با چشمهای ترم چه کنم 
با اخم دخترم چه کنم،ای وایِ دلم  

بی تو دل حرم میگیره 
شادی به دست غم اسیره 
رقیه رو نگو میمیره ای وایِ دلم 

دل شوره میگه داره میگیره جونمو 
این رفتن علی بُرید و برد امون مو 
 
میبوسید بابا عبام و روی شونه هام 
میبوسم تو رو آروم آروم پی ات میام 

میری ولی دلم باهاته نبودنت غم باباته
دلِ شکسته زیر پاته  ای روحِ حرم 

خدا ببین حرومیا رو
 نگاهِ شوم شامی ها رو 
تو دشمنها برو بیا رو 

آه ای پسرم!  علی  علی، ولدی