زمزمه و توسل به حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام اجرا شده شبِ چهارم محرم۱۴۰۲ به نفسِ حاج میثم مطیعی

هنوز میترسم که یه روز
از شهیدات جا بمونم
تو دستمو بگیر، نذار
اسیر دنیا بمونم
حسینِ، عزیزم

*عصر یه روز"و بَقیَ الحسین وحیداً فریداً غریبا...." تنهای تنها میشه ..بهش بگو‌اگه تو من و رها کنی من رو از تو‌ جدا میکنن من بی پناه میمونم....آقا من رو‌جهنمی میکنن اگه از تو‌ جدا بشم سقوط میکنم...وقتی حربن یزید ریاحی وقتی می خواست بره سمت سپاه امام‌ حسین فقط با پسرش در میون‌ گذاشت. گفت: پسرجان !من طاقت آتش جهنم رو‌ ندارم ..تو‌ میخوای چیکار کنی؟ گفت: بابا! من همون مسیری رو که تو انتخاب کردی، انتخاب میکنم. پدر جلو‌ افتاد ..پسر از پشت سر می رفت به باباش افتخار می کرد ..شاید با خودش میگفت اولین باره سر بابام پایینه..باباش چی کار؟یه نهیبی به اسبش زد. آرام آرام حرکت کرد.دست رو سر گذاشت، سپر رو واژگون کرد یعنی برا جنگ‌ نمیام.هی زیر لب صدا میزد.. خدا! من به سمت تو رو آوردم توبه ام رو قبول کن...دستهارو بلند کنید.. الهی العفو....*

می خوام بجنگم واسه تو
تا کی فقط دعا کنم
نذار توو این شلوغیا
دست تو رو رها کنم
حسینِ، عزیزم

خبر داری که عاشقت، دق کرد
خبر داری دلم پُره، از درد

*بگو آقا! دلم پره درده، پر غصه است.
من یاد گرفتم از امام رضا همه‌ جوره بهت اقتدا کنم..آخه شنیدم‌ عصر عاشورا خواهرت  وقتی اومد تو قتلگاه یه جمله ای گفت:"بِأَبِي الْمَهْمُومُ حَتَّى قَضَى"پدر و مادرم فدای اون شهیدی که وقتی سر از بدنش جدا میکردند دلش پره غصه بود.*
 
یه بار خودت بهم بگو، برگرد
حسین قرار بی‌قراری‌هام

شاعر: میلاد عرفان پور