سینه زنی و توسل به حضرت سیدالشهدا علیه السلام ویژهٔ شب جمعه اجرا شده به نفسِ کربلایی حسین ستوده

شب های جمعه..
 آخه چه سرّی داره دلهامون می گیره
شب های جمعه... 
مادر میاد و کربلا بارون می گیره
شب های جمعه..
یه دختری هی ذکر بابا جون می گیره 

شبهای جمعه مادر بُنَیَّ میگه و خواهر میفته
چشمای زهرا، بازم به زخم گودی خنجر می افته 
مادر به یادِ، اون پنجه های شمر و موی سر می افته 

من بی وضو موی تو را شونه نکردم 
حالا به دنبال سرت باید بگردم 

دیدم خودم در روز عاشورا بُنَیَّ
افتاده بودی زیرِ دست و پا بُنَیَّ
 
«جانم حسین جانم حسین جانم»

شبهای جمعه مادر به سمت گودی گودال میره 
با درد پهلو، اونجایی که پیکر شده پامال میره 

شبهای جمعه زینب ورودی حرم از حال میره 
شبهای جمعه انگاری بازم خیمه ها آتیش می گیره 

شبهای جمعه انگاری بازم خیمه ها آتیش می گیره 
انگاری بازم موی تموم دخترا آتیش می گیره 
شبهای جمعه با آهِ زهرا کربلا آتیش می گیره

روضه نمی خواهد تنی که سر ندارد 
قربان آن آقا که انگشتر ندارد

یک تکه‌ای سالم همه پیکر ندارد
جایی برای بوسه ی مادر ندارد