روضه وتوسل به حضرت رقیه سلام الله علیها اجرا شده به نفسِ حاج عباس واعظی

سورۀ کوثر امام حسین
جلوۀ مادر امام حسین

نمک لشگر امام حسین
نازنین دختر امام حسین

ای بزرگ قبیلۀ  عشاق
یا رقیه توئی «هوالرزاق»

دست پروردۀ عقیله توئی
صاحب شوکتی جلیله توئی

نازدار همه قبیله توئی
پای معشوق خود قتیله توئی

صاحب صحن وبارگاهی تو
بر گنهکارها پناهی تو

می‌بری دل ز دلبران حرم
ای میاندار دختران حرم

خون ما نذر آستان حرم
ای فدایت مدافعان حرم

شود آیا که رو سپید شوم
در دفاع از حرم شهید شوم

رویت آئینه دار زهرا بود
گیسوانت ضریح بابا بود

اولین چادرت چه زیبا بود
در بغل کردن تو دعوا بود

تو خودت قبلگاه حاجاتی
دستگیری، رقیه ساداتی

*دلای آماده اشکاتون رو خشک نکنم از حالا به بعد میخوای ادامه بدی گریه و حال خوش رو انشا الله حرمش با هم عرض ادب کنیم*

این عمو‌ها بد عادتت کردند
روی شانه زیارتت کردند

گریه‌ها بر اسارتت کردند
چون نبودند غارتت کردند

به تو سیلی زدند چند نفر
روبروی سر علی اکبر

ای زمین خورده، ضربه‌ها خوردی
ضربه‌ها را تو بی هوا خوردی

بی هوا بین کوچه‌ها خوردی
مثل مادر ز چند جا خوردی

*همه باید حق این یه بیت رو ادا کنن*

چند جا ناقه‌ات محاصره شد
معجر پارۀ تو مسخره شد

چه کسی گفته خواب بود افتاد؟
بی حیا بی هوا تو را هُل داد

فرمودن سر عمو رو رو نیزه ها دید همین دو بیت قدیمی رو بخونم هر کی هر جور میخواد عرض ادب کنه

علا ای دلبر آبرو کمونم
عمو جونم عموی مهربونم

اگر بودی کسی سیلی نمیخورد
کتک بر صورت نیلی نمیخورد

زیبایی دختر به کیسوی بلند است
دیگر من آن کیسوی زیبا را ندارم

دست از سرم بردار من بابا ندارم