روضه و توسل به کریم اهل بیت امام‌حسن مجتبی علیه السلام اجرا شده به نفسِ حاج عباس واعظی

من میرمُ ای فاطمه جان
پشتِ خونه ات هیزم میارن
 پا رویِ حقِ مرتضی و
پا رویِ چادرت میزارن

 بهشتو با بال و پرت میسوزونن
 به پیشِ چشم همسرت میسوزونن 
ای وای تو رو با پسرت میسوزونن، فاطمه جانم

 میمونه این فاجعۀ تلخ برا همیشه تویِ تاریخ
 دردِ تو رو باید بپرسم از پنچه هایِ سُرخ یک میخ 

قامت کمون دنبالِ مرتضی میری
نفس نفس زنون تو کوچه ها میری
زهرایِ من به زیرِ دست و پا میری 

روضه ها رو دارم میبینم دلم از این قصه ها خونه
 این دم آخری بزار تا، حسین رویِ سینه ام بمونه

 *آخه اومدن حسنین خودشون رو سینه پیغمبر انداختن میگن محتضر باید لحضه جون دادن رو سینش سبک باشه حتی دگمه اشو باز کنید..اومدن آقا زاده ها رو بردارن پیغمبر فرمود: نه کارشون نداشته باشید..بذار بگم دلم همون جا رفت که دل شما رفت.." یَومٌ عَلیٰ صَدرِ المصطفیٰ
وَ یَومٌ عَلیٰ وَجهِ الثَّریٰ"..*

امان از گودال به پا شد جنجال
ببخشن سادات تنت شد پامال

میون اعدا، غریب و تنها
رو خاک افتادی، زدی دست‌ و پا

نانجیبا از راه رسیدنو
پیکر زخمیتو کشیدنو

هرکی با هرچی می‌شد تورو می زد
اشکای زینب تو ندیدنو

بی هوا میزدنت، از جفا میزدنت
پیرمردا همگی، با عصا میزدنت

*چه خبره امروز هم باب دل امام مجتبی شد هم باب دل پیغمبر هم باب دل مادر سادات..*

به زیر خنجر‌، زدی بال‌ و پر
شدی غرق خون، به پیش مادر

با چشمای تر، با حال مضطر
میگفتی برگرد، به خیمه خواهر

هدف نیزه‌ها شد بدنت
جای سالم نموند روی تنت

با نیت غارت اومدنو
بردن انگشتر و پیراهنت

*بذار برگردیم به روضه امروز با این یه بیت
گفت: حسین جان!..*

 نیزه زار آمده ام یا تو پر از نیزه شدی
 تیر باران که شدی یاد حسن افتادی

*یه بیت هم از قول امام حسن بگم..*

نزن که مادرم جونه نزن نامرد که بی گناهه
خالی نکن دق دلی تو نزن که غرق اشک و اهه

*همه دردای امام حسن اینه..*

رفت آبروم ببین چشای ترمو
چطور دیگه بلند من کنم سرمو

*هر کاری کردم سپر بشم نشد..*

ایستادم به روی پنجه پا اما حیف
 دستش از روی سرم رد شد و بر مادر خورد