سینه زنی و توسل به امام رضا علیه السلام اجرا شده به نفسِ کربلایی وحید شکری

از راه دور دارن میان
تموم دلشکسته ها..

با کول بار خستگی
فقط میگن امام رضا..

شاه و وزیر و مستمند
شهریا و داهاتیا..

به پابوس تو اومدن
فقط میگن امام رضا..

درمون درداشون نامت
همیشه ورد لبِشونه..

از راه دور دارم میبینم
یه پیرزن داره میخونه..

دوا دسته توئه
شفاء دسته توئه..

تورو به جون مادرت نگاه کن
تمومِ هستمو و ببین بچمو
داره از دست میره تو دعا کن...

           «مدد یا امام رضا»

یادم میاد بچه بودم تو صحن اسماعیل طلا
یه کورِ مادرزادی روشفاشو داد امام رضا..

باباش میگفت جواب شده بود از همه ی دکترا
اما همه بهم میگفتن برو مشهد الرضا..

تا اومدم حرم زیارت
میون این همه هیاهو..

یه حسی بود که میده حتما
حاجتتو ضامن آهو..

شُدم حاجت روا
به لطفِ تو آقا..

میدونستم کرمت زیاده
منِ بی دست و پا
زدم جار ای آقا..

   همچیم نذر ابالجواده

          «مدد یا امام رضا»
 
ان کُنْتَ باکیَ لِشَئ گفتی تو به ابن شبیب
میون غصه ها فقط یادی کن از شیب الخضیب..

با لب تشنه و غریب یه نانجیب بی حیا
به پیش چشم مادرم برید سرش رو از قفا..
 
با نعل های تازه رسیدن
به روی جسم شاه بی سر..

یه جای سالمم نزاشتن
ابن شبیب به روی پیکر..

سرش رو نیزه ها
شلوغِ خیمه ها
همه چی رو میبرن به غارت..

گوش و گوشواره رو 
ببین گهواره رو
وای از این اهانت و جسارت...

          «مدد یا امام رضا»