مدح خوانی ویژه ولادت حضرت عبدالعظیم حسنی اجرا شده به نفس کربلایی محمد حسین پویانفر

حسنی هستی و کرم داری
خوشبحالت که تو حرم داری
چه قدر عزت و حشم داری
نکند از درت برم داری!
 
میروم بی تو رو به حیرانی
ملجا مردمان تهرانی
 
نامت عبدالعظیم آقا جان
لقبت هم کریم آقا جان
همگی از قدیم آقا جان
با تو همسایه ایم آقا جان
 
سایه ات مستدام همسایه
شخص عالی مقام همسایه
 
شب جمعه در ازدحام حرم
شده ام خم به احترام حرم
زندگی ام شده به نام حرم
پرچم سبز روی بام حرم
 
آبروی تمام «ایران» است
نفس تازه ای به هر جان است
 
داده ام در هوای تو پر را
میدهم پای تو تن و سر را
میزنم حرف های آخر را
ناله های غریب مادر را
 
ما شنیدیم از دل صحنت
جان به قربان سفرۀ پهنت
 
بانی روضه های مسلمیه
گریه های عزای مسلمیه
اشک جاری به پای مسلمیه
سوز و ساز صدای مسلمیه

حرمت پاتوق حسینی هاست
حرمت مثل کربلا زیباست
 
حرف کرببلاست یاالله
روضه هایی به پاست یا الله
این سری که جداست یاالله
سر ارباب ماست یاالله
 
بر سر نیزه هاست هجده سر
قد زینب شده است کوته تر
 
تا که او را نشانه میکردند
سنگ ها را روانه میکردند
گریه اش را بهانه میکردند
قسمتش تازیانه میکردند
 
تازیانه، به روی یک خواهر
تازیانه… مدینه… یک مادر