سرود ویژه ولادت حضرت عبدالعظیم حسنی اجرا شده به نفس سید رضا نریمانی

طره ی نسیمی عشقِ من از قدیمی
نه که تهرونیا تموم ایرونیا میگن «اصفونیا»
تو سید الکریمی،سید الکریمی

گنبد و گلدسته ات شبیه حریم سقاست
مسلمیه هرسال کربلای سینه زنهاست

عشق تو کشوندم به جنون نشون به اون نشون
میگم حسن، حسن به شوق ماه رمضون

ربیع الثانیه که فاطمه بانیه
جشن شور و شعف شده با شاه نجف
داره «دُرِ» تو این صدف، لؤلؤ مرجانیه

هم دست و دل بازه، چون نتیجه ی کریمه
این حسنی زاده، حضرت عبدالعظیمه

عاشقا رسیده فصل می، خماری تا به کی
بیاین تا که بشیم مهمون شاه شهر ری

عشق تو کشوندم به جنون نشون به اون نشون
میگم حسن، حسن به شوق ماه رمضون

حج فقیرا شد، اگه مشهدالرضا پس
کرب و بلای کشور ما، تو شهر ری هس

با آواز حس بهاره نی، طریقو کرده طی
گدایی که شده مهمون شاه شهر ری

عشق تو کشوندم به جنون نشون به اون نشون
میگم حسن، حسن به شوق ماه رمضون

روی زلف نسیم، بی خبره از قدیم
حسن مجتبی، اومد و ماه خدا
لقبش نوکرا شد، رمضان الکریم

مثل عقیقی که یمنش ، یه چیز دیگست
این خونواده هم حسنش، یه چیز دیگست

دلمو به دریا می زنم،یه افطاری منم
ایشاالله مهمون آستان قدس حسنم