مدح و توسل ویژهٔ ولادت اباالمهدی امام‌ حسن عسکری علیه السلام اجرا شده به نفس کربلایی جبار بذری

نذر گل روی تو باید شهر را آذین کنم
 اسباب شور و شادی عشّاق را تأمین کنم

 وقتی که یاری می رسد عِطر بهاری می رسد
 شب های دی را با دمت شب های فروردین کنم 

«جانم حسن جانم حسن »

 کام تمام شهر را با نام تو شیرین کنم
 در زیر طاق گنبدت هفت آسمان گم می شود 
در پلکان بارگاهت ناز بَر پروین کنم 

بین بهشت و سامرایت، سامرایت مال من
 اصلاً نیازی نیست که عمری سبک سنگین کنم

 تو هر چه باشد شاهی و من هر چه باشد نوکرم
 این را همیشه روز و شب باید به خود تلقین کنم

 اعجاز ابیات کُمیت باشد به لطف اهل بیت
 تنها کسی که شاعر کوی تو شد تحسین کنم 

حرف دلم را پیش از این ها خواجه ی شیراز گفت؛
 پس از لسان الغیب بیت دیگری تضمین کنم :

« عمری ست تا من در طلب هر روز گامی می‌ زنم 
دست شفاعت هر زمان بر نیک نامی می‌ زنم »

با دستِ تو وا می شود بابُ العطای دیگری
دارد به تو رو می زند امشب گدای دیگری

بی حد و اندازه کریمی چون کریم اهل بیت
در رحمت و جود و سخاوت مجتبای دیگری

هر آنچه می خواهی بگیر از من گدایی را نگیر
من که ندارم جز تو در این خانه جای دیگری

تو شمع و من پروانه ام با غیر تو بیگانه ام
رنگی ندارد پیش من اصلاً حنای دیگری

مسکینِ تو در می زند، مرغ دلم پر می زند
روزی من کن از کرامت، سامرای دیگری

عِطر خوش سیب از سوی شش گوشه ی تو می وزد
داری به زیر گنبدِ خود کربلای دیگری

شیر درنده رام تو، فتح الفتوح اقدام تو
تو حیدر کرّاری اما از نمای دیگری

مانند ذکر «یا علی» نامت گره وا می کند
ایوانت آقا کار ایوان نجف را می کند