مناجات و توسل به امام زمان روحی به الفدا به نفسِ حاج حسین سازور

الّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد"

"أسْتَغْفِرُ اللهَ الَّذِی لاَ إلَهَ إلاَّ هُو عَالِمُ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَةِ العَزیزُ الحَکیمُ الغَفُورُ الرَّحِیمُ، ذُوالجَلالِ وَ الإِکْرامِ بَدِیعُ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضِ مِنْ جَمِیعِ ظُلْمِی وَجُرْمِی وَ إِسْرافِی عَلَىٰ نَفْسِی وَأَتُوبُ إِلَیْه"

"اللّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَ عَلى آبائِهِ،فی هذِهِ السّاعَةِ وَ فی کُلِّ ساعَةٍ وَلِیّاً وَ حافِظاً وَ قائِدا ‏وَ ناصِراً وَ دَلیلاً وَ عَیْناً حَتّى تُسْکِنَهُ أَرْضَک َطَوْعاً وَ تُمَتِّعَهُ فیها طَویلاً"

"اللَّهُمَّ أَرِنِي الطَّلْعَةَ الرَّشِيدَةَ ، وَ الْغُرَّةَ الْحَمِيدَةَ ، وَ اكْحُلْ نَاظِرِي بِنَظْرَةٍ مِنِّي إِلَيْهِ ، وَ عَجِّلْ فَرَجَهُ ، وَ سَهِّلْ مَخْرَجَهُ

ای عرش و فرش گوشه‌ای از ماسوای تو
پر می زند دوباره دلم در هوای تو

محتاج آمدم دم دارالشفا بیا
من خوب می شوم به خدا با دوای تو 

نشناختم تو را وسط روضه‌ها ببخش
تو آمدی و پا نشدم پیش پای تو

تو بوده ای مراقبِ دلشوره های من
من بوده ام مسبّب دلشوره هایِ تو

یا ایها العزیز دری باز کن فقط
تنها شده میان جماعت، گدایِ تو

سویِ گناه رفته ام و قهر کرده ای!
دردسر است نوکری من برای تو

دست مرا بگیر که آلوده ام ولی
مهمان سفره حسنم با دعای تو

می گفتی ای عزیز دلم کاشکی شبی
این هم ضریح و تذکره ی سامرایِ تو

ما را ببر سحر دمِ سردابِ سامرا
جانم فدای چهره‌ی مشکل گشای تو

شاعر : رضا دین پرور