مدح ویژهٔ ولادت عقیلهٔ بنی هاشم حضرت زینب سلام الله علیها اجرا شده۱۴۰۲ به نفس حاج حسن خلج

سم الله النور النور 
بسم الله النور علی نور 
بسم الله الذی  هو مدبر الامور
بسم الله الذی خلق النور من النور
 
زینب که محبتش به دلها همه است 
از شوق ولادتش به لب زمزمه است

تا دید جمال او پیمبر فرمود:
یا للعجب! انگار خود فاطمه است 

السلام‌ ای ملیکه ی دنیا
السلام‌ ای شفیعه ی عقبا

السلام ای زلال تر از اشک 
السلام ای مطهرِ والا 

مثل آیینه ای تمام نما 
روی تو شد خديجه در زهرا

صد هزاران فرشته میخواند 
تا کِشد ناز دختر مولا 

گِرد گهواره ات چه میبینم 
لشگری صف کشیده از حوراء

بال جبرئیل بالش سر تو 
سایبان تو قامت طوبی 

همه، همه در نوبتند تا گیرند 
بوسه از خاک زیر پای شما 

ما گدایان پیش راه توایم 
اولیا حضرتا تَصدَّقنا

در نماز شبت چه دید حسین 
که تو را گفت التماس دعا

هر که آواره ی حسینت شد 
در حریم تو می کند مأوا 

صاحبِ درد السلامُ علیک 
مادر هر مصیبت عظمی 

جبرئیل دلم خبر داده 
می‌شوی از حبیب خویش جدا 

چه به روز تو می رود بانو 
الامان، الامان ز عاشورا 

وای از خیمه های شعله ورو 
آه از سرزمین کرب و بلا

*امام صادق فرمود: هیچ چشمی اجازه ی گریستن بر جد غریبم حسین رو پیدا نمی کنه مگر اینکه روح جدم میاد مقابلش می‌نشیند تو چشماش نگاه میکنه می‌فرماید: حالا تو برا من گریه کن.. 
خانم چه بلاها که سرت نمی یاد..*
 
بین گودال خیره خواهی شد 
به گلویی که گشته منحورا 

کاش دشمن کمی حیا میکرد 
ختم می شد مصیبتت اینجا 

بوی جسم حسین می آید 
از چهل نعل تازه

سر خود را بلند کن بنگر زینب 
سر نیزه سری رود
 
سری به نیزه بلند است در برابر زینب 
خدا کند که نباشد سر برادر زینب

او خواهر کوه و دختر دریا بود 
او یاور آسمان و اختر ها بود 

دژخیم به او گفت چه دیدی زینب 
فرمود: هر چه دیدم زیبا بود