مناجات و توسل به امام زمان روحی له الفدا اجرا شده فاطمیه ۱۴۰۲ به نفس سید رضا نریمان

الا که صاحب مایی
الا که صاحب عزای تمام غم هایی
دوباره فاطمیه آمده، نمیایی
یابن الحسن آقا جان..

*درخواستت شب شهادتیه چیه؟..*

به ما نگاه کن ای صاحب نجات بشر
تو را طلب کند این دیده های دریایی

یابن الحسن!
کجا سیاه به تن کرده ای غریبانه
کجا به سینه ی خود میزنی به تنهایی

کجا شبیه علی سر به چاه غم داری
کجا شبیه علــــــی روضه خوان زهرایی

برای گریه به غم‌ های مادرت،آقا
نه اینکه فکر کنم، مطمئنم اینجایی

شنیده ایم که گفتی روضه خوان باشیم
به روی چشم هر آنچه شما بفرمایید

شنیده ایم زمین خورده است مادرتان
در آن دمی که به در خورد ضربه ی پا

*امشب میخوام از زبون خود دومی لعنت الله علیه روضه رو بخونم..یه نامه ای برای معاویه نوشته تو نامه حرف هایی زده، امشب من اون حرف ها رو میزنم با همدیگه ناله بزنیم..*

این نامه را به جوهر کینه نوشته ام
از روزهای داغ مدینه نوشته ام

روزی  که اختیار به دست سقیفه بود
روزی که چشممان به ردای خلیفه بود

همفکر غصبِ حق علی بود در سرم
هم بوده ابو عُبیده ی جرّاح یاورم

بر روی سنت حسنین پا گذاشتم
تصمیم را به عهده ی شورا گذاشتم

میزد به کوش تفرقه بِالمَنظَرَالبَطِل
خیلی از آن جماعت روشنگَرالبَطِل

بن سعد خزرجی شده کوتاه آمدن
با پیروان لات وهُوَالرّاه آمدن

غیر از علی و فاطمه، همراهمان شده اند
اهل مدینه، لشکر خودخواهمان شده اند

*یه اوضاعی تومدینه حاکم شد یوقت سربلند کرد امیرالمومنین ،دید همه غیر فاطمه و دو سه نفر دیگه همه رفتن، اصلا غدیر رو همه فراموش کردن..همه یادشون رفت همین چندوقت پیش پیغمبر دست علی رو بلند کرد..*

«هرکه من مولای اوییم این علی مولای اوست»

*همه فراموش کردن اون لحظه ها رو،همه با این دوسه نفر همراه شدن، غیر فاطمه هیچکی نمونده...*