روضه و توسل به حضرت زهرا سلام الله علیها اجرا شده فاطمیه۱۴۰۳ به نفس حاج محمد رضا طاهری

زکوچه ایی که در آن به بر رُخت جسارت شد
تمام عمر از آنجا دگر نمی‌کنم گذر 

*هر موقع میخواست بره مسیرش را عوض ميکرد..میگفت همینجا بود جلو چشمم مادرم زمین افتاد...*

غم بود و داغ بود و وداع سپیده بود
خورشید هم ز شهر به مغرب خزیده بود

رد می شدند مادر و طفلی سیاه موی
از کوچه ای که وقت غروبش رسیده بود

حتی فرشته بال نمی زند به گردشان
حتی نسیم هم رخشان را ندیده بود

مثل همیشه بر سر این راه جبرئیل
از رد پای خاکی شان بوسه چیده بود

آئینه ای که طاقت آهی نداشت آه
این چند روز زخمِ ترک را چشیده بود

حالا غریبه ای سر راه عبور او
یک دست را برای کشیده، کشیده بود

نامحرمی که کینهٔ این خانواده داشت
حالا دوباره نام علی را شنیده بود

کودک دوید تا نگذارد ولی نشد
دستی حرام بر رخ محرم رسیده بود

دیوارهای خاکی این کوچه شاهدند
افتاده بود مادر و طفلی بریده بود

*نفسش بند اومده بود هی صدا میزد مادر مادر...* 

ضربی ز روی ضربه ای از پشت دست خورد
در هر دو گونه جای کبودی کشیده شد

«صل الله علیک یا فاطمه الزهرا»