روضه و توسل به حضرت ام البنین سلام الله علیها اجرا شده ۱۴۰۲به نفسِ حاج احمد واعظی

ای به حیدر دلبر و دلدار یا ام البنین 
مادر آزادی و ایثار یا ام البنین
ای پس از زهرا علی را یار یا ام البنین

*به روضه ی ام البنین خیلی حواستون باشه..شخص قمر بنی هاشم داره ویژه، نگاهت میکنه عرض می کنم آقاجان، بیش از سه ماهه دارن میگن وای مادرم این چند روزم که ویژه ی مادر شما، قربونت برم..*

گلشن زیبای تو گلهای احساس آورد
شأن تو این بس که دامان تو عباس آورد

حضرت عشق حضرت عباس
 تسلیت گویمت عزیز خدا
جان به قربان قلب پر خونت 
مادر از دست داده ای آقا

*سرت سلامت آقا، اما یه عرضی دارم با عذر خواهی..*

 مادر از دست داده ای اما
بازویش زخمدار و خسته نشد
پشت در هیچکس نزد او را
دل و پهلوی او شکسته نشد

مادر از دست داده ای اما
ماه رخسار او نشد نیلی 
یک حرامی نبست راهش را
پیش چِشمت نزد به او سیلی

جان به قربان آن غریبی که
دید لبریز درد جانش را
هر که با هر چه داشت در دستش
می زند مادر جوانش را

«وای مادرم.....»

من ایستاده بودم دیدم که مادرم را
دشمن گهی به کوچه گه بین خانه میزد

*خانم ام البنین سلام الله علیها گریه می کرد شعر می سرود روضه میخوند به نحوی که دشمن رو به گریه مینداخت. اما دوباره تاکید می کرد عباس جان! من برا تو گریه نمی کنم. به من اومدن گفتن عمود به فرقت زدن، گفتم مگه میشه ، اصلا مگه کسی میتونه مگه قدش می رسه کسی به عباس من؟؟!گفتن چشماتو پاره کردن ، باور نکردم مگه کسی میتونه چشم تو چشم تو عباس من! اما وقتی گفتن اول دستاتو به نامردی بریدن گفتم حالا ممکنه، عباسم دست نداشته..با اینهمه به تو گریه نمی کنم من به آقایی گریه میکنم که مادر نداره براش گریه کنه..به اون آقایی که ریختن سرش، نیزه دار با نیزه، حسین.....*