روضه و توسل به حضرت ام البنین سلام الله علیها اجرا شده به نفسِ سید مهدی میرداماد

السلام علیکم یا اهل بیت النبوه بموالا.... مَعالِمَ دینِنا و اصلحَ ما کانَ فَسَدَ مِن دُنیانا 

ام البنین شدم که شوم یاور حسین 
تا گل بیاورم، بشوم پرپر حسین 
قصدم نبود اینکه شوم مادر حسین 
هستند دختران علی در برِ حسین 
هستند مثل مادرشان مضطرِ حسین 

شد شاملم دعای سحرهای فاطمه 
روشن شدم به نور قمرهای فاطمه 
تاج سر منند گُهرهای فاطمه 
اولاد من کجا و پسرهای فاطمه 

هستند هر چهار پسر، قنبر حسین 
شرمنده ام نشد سپر مجتبی شوند
قسمت نبود زودتر از این فدا شوند

*اصلا اینا برا کربلا به دنیا اومدن، مگه صفین یادتون نیست؟ یبار عباس زد به قلب لشکر همه رو تار و مار کرد، امیرالمؤمنین دستور داد عباس برگرده، همه خوشحال شدن ناز شصتشو دیدن، گفتن: یا علی بذار یبار دیگه پسرت بره وسط میدان، فرمود نه بسه، چرا؟ فرمود: هذا ذُخرُ الحسَین، این ذخیره ی کربلای حسینه..*

شرمنده ام نشد سپر مجتبی شوند
قسمت نبود زودتر از این فدا شوند
حالا بناست راهی دشت بلا شوند
حتی اگر که تک تک شان سر جدا شوند
جای گلایه نیست، فدای سر حسین

جریان گرفته اند کنار ابوتراب 
از آل هاشم اند، نه قوم بنی کِلاب
اصلا نیاز نیست به ترس و به اضطراب 
عباس من شده به علمداری انتخاب 
او هست یک تنه، همه ی لشکر حسین 

عهدی ست بین ام بنین و خدای خود
غیر از رضای دوست نخواهم برای خود
من دل نبسته ام به دلِ بچه های خود
اصلا حسین و زینب و کلثوم جای خود
عباس من فدای علی اصغر حسین