مدح ویژۀ ولادت حضرت علی اکبر علیه السلام و روز جوان اجرا شده به نفسِ حاج محمد بذری

و بی مقدمه با رخصت از جناب قمر
نوشتم اول خط سیدی علی اکبر 

خدا به حضرت ارباب هدیه داد پسر
خوشا بحال پسر یا خوشا بحال پدر
 
خوشا بحال هر آنکس که نام خادم داشت
علی رسید جهان شاهزاده لازم داشت 

و جلوه کرد در عالم علی دوباره علی
که برد نام علی را به هر مناره علی

علیست واژه ی والایی و وقار علی
به دست اوست برازنده ذوالفقار علی

حسین بر لبش الله اکبر آورده 
خدا برای جهان باز حیدر آورده
 
به سینه مُهر أنا فاطمی نسب دارد
زمان، زمان تبرّى ست پس غضب دارد

به انتقام، سر از دشمنان طلب دارد 
همیشه نعره ی یا فارس العرب دارد
 
علی کنار ابالفضل مثل جان و تن اند
بگو که جمع اباالقاسم و اباالحسن اند 

اگرچه عالم و آدم به شوکتش رو زد
اگرچه هیبت عباس هم دم از او زد

قدش به قامت افلاک اگرچه پهلو زد
ولی مقابل زینب همیشه زانو زد

حسین گفت که بی او دلم شفیق نداشت 
اگر نبود علمدار، رفیق نداشت 

میان کرب و بلا خواست تا نشان بدهد
علی شده که برای حسین جان بدهد

چرا بهانه به دست حرامیان بدهد
نخواست تا به امان نامه ها امان بدهد

نظام لشکر خودکامه را به هم میزد
همین که دور و بر خیمه ها قدم میزد