مدح و توسل ویژهٔ شهادت امام صادق علیه السلام اجرا شده به نفس حاج‌ ابوذر بیو‌ کافی_ای جمال کبریا آیینه‌ات

ای جمال کبریا آیینه‌ات 
 عِلم کُل انبیا در سینه‌ات

 با نگاهت قطره دریا می‌شود
ذره مِهر عالَم‌آرا می‌شود

*امشب یک نگاه به من میندازی آقاجان ؟
چقد دلم برای مدینه تنگ شده  اسم مدینه میاد این مردم یه جور دیگه گریه میکنن اسم کربلا میاد ناله ها بلند میشه اما مدینه میگن آروم گریه میکنن انگار هنوزم می‌ترسند..اسم مدینه بیاد و گریه یه عده به جاییکه اشکها رو بخرند بزنند ..*

علم آرد بر درت روی نیاز 
وحی کرده بر شما آغوش، باز 

حیدر و زهرا و احمد کیست؟
 تو صادق آل محمدکیست؟ 

تو کرسی دَرسَت مُفضّل ‌پرور است
هر کلامت هفت‌ دریا گوهر است 

گرچه تا عمق زمان‌ها تاخته
 عِلم هم قدر تو را نشناخته
 
نور شد نور از چراغ مکتبت 
بوسه‌ی آیات قرآن برلبت 

ما که خود در عالم ذر بوده‌ایم
 پیرو آل پِیَمبر بوده‌ایم 

مِهر آل فاطمه در خون ماست 
از نخست خلقت این قانون ماست

 شیعه از آغاز خلقت حیدری‌ست 
شیعه تا صبح قیامت جعفری‌ست

 شیعه همچون مشعل افروخته 
پشت دیوار بقیعت سوخته