روضه و توسل به حضرت علی اصغر علیه السلام اجراشده شب هفتم محرم۱۴۰۳به نفسِ حاج عباس حیدرزاده

من علی اصغرم و تیغ اگر بردارم 
در وجودم سکنات علی اکبر دارم
 
نَصب هاشمی ام کار خودش را کرده 
جگر حمزه، دل فاتح خیبر دارم 

سن کم از نظر نسل علی مطرح نیست 
کوچک اما، اثر مالک اشتر دارم 

همه کردند سر و جان به فدای پدرم 
کسر شأن است ببینند که من سر دارم
 
در سپاهی که عمویم شده فرمانده آن 
حکم جانبازی و سربازی لشکر دارم 

من ز نسل علی ام که زره اش پشت نداشت 
حرمله کمتر از آن است زره بردارم 

کوفه و شام بترسید که من در رگ خود
خون قتال عرب حضرت حیدر دارم

*همه رو به ریخت یه گلوی نازک لذا اون
 نانجیب صدا زد اگه حسین ادامه بده همه لشگر رو به هم میریزه..هر کی نامش علی بود بد جوری زدنش علی اصغر رو تیر سه شعبه زدن برادرش علی اکبر رو ارباً اربا کردن برادرش امام زین العابدین رو چهل منزل ،نامش علی بود زنجیر به گردنش انداختن جلو چشمش عمه ها و خواهراش می زدن ..* 

هاشمیون همگی مادری اند و من هم 

*مادرم وقتی امیرالمومنین رو میبردن دوید تو کوچه گفت نمیزارم ببرید علی رو یه بار بین در و دیوار زمین خورد باز هم دست از علی برنداشت یه بار تو کوچه ها زدنش زمین خورد. با پهلوی شکسته مسجد اومد تا علی رو رها نکردند خونه برنگشت...*
 
هاشمیون مادری اند و من هم 
هر چه دارم همه از دامن  مادر دارم 

*من هم اومدم سپر بابام بشم ..من هم اومدم بگم گلوی نازکی دارم هدیه میکنم به بابای غریبم ..*

گر چه افتاده ام از شیر به تیر سپری 
جگری با جگر شیر برابر دارم

کاشکی عمه به خیمه ببرد مادر را 
که نبیند اثر تیر به حنجر دارد 

*وقتی دید تیر گلو رو دریده تا نگاه کرد.بلند بلند گریه کرد ابی عبدالله سرش رو بلند کرد رو به آسمون خدا ببین با حسین چه میکنند..*
 
جگرت آب شد از شدت گرما چه کنم 
روی دستم نکن اینقدر تقلا چه کنم
 
آب از کافر اگر خواسته بودم میداد 
گره ام وا نشد آخر به تمنا چه کنم

کن حلالم اگر آ غوش پدر امن نبود 
سر زده تیر رسید و بی مهابا چه کنم 

گیرم از چشم حرم حلق تو را پوشاندم 
تیر بیرون زده از زیر عبا را چه کنم 

از بدن تجربه ی تیر کشیدن را دارم
 ولی این تیر سه شعبه است خدایا

*من مدینه از بدن برادرم تیر بیرون کشیدم
من از چشم عباسم تیر بیرون کشیدم*

گیرم از دور نه این حنجره پیداست نه تیر 
با دو دستی که پر از خون شده حالا چه کنم 

" فَذُبِحَ الطِّفلُ مِنَ الاُذُنِ الیَ الاُذُنِ"ذبح شدن یعنی کسی که هنوز داره نفس میکشه کسی که داره لباش به هم میخوره هنوز لبهای کوچولوش بهم میخورد. این واژه برا سه نفر بیشتر بکار نرفته یکی برای علی اصغر یکی برای ناردانه ابی عبدالله، عبدالله ابن حسنه وقتی رو سینه ی عمو حرمله با تیر زد..عبدالله رو روی سینه ی عمو ذبحش کردن اما یه ذبح دیگه یه جا بکار رفته اون ذبح معمولی نیست. ذبح معمولا از زیر گلوعه.. حسین ..خود بی‌بی زینب روضه اش رو خونده.."الْمَجْزُوزِ الرَّأْسِ مِنَ الْقَفَا*سرش رو از قفا بریدن .سلامی که امام زمان فرمودند:"أَلسَّلامُ عَلَى الْخَدِّ التَّریبِ"سلام بر اون صورتی که خاک آلود شد وقتی میخواست سر رو از بدن جدا کنه...*