روضه و توسل به حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام اجرا شده شب دهم محرم۱۴۰۳به نفسِ سید رضا نریمانی

دستم ز دامن تو نگردد رها حسین
ای دستگیر نوکر بی دست و‌ پا حسین

جز تو کسی به کاسه ی ما اعتنا نکرد
تنها امید ظرف غذای گدا حسین

حب تو ترس معصیتم را زیاد کرد
ای مظهر تجلی خوف و‌ رجا حسین

هر کس مسیر عاشقیش را سوا نکرد
فردای حشر می کند او را سوا حسین

حکم قبول بندگی ماست با خدا
حکم قبول نوکری ماست با حسین

آدم برای گریه به تو آفریده شد
بانی خلقت همه ی انبیا حسین

ان شالله خدا قسمت کنه بری خانه ی خدا،مصاف،سعی و صفا، مروه، بعضیا میگن اونجا همونجاییه که آدم توبه کرده وقتی از بهشت روندنش انقدر گریه کرد سالها چندین سال گریه می کرد دیگه دید اوضاعش خیلی بهم ریخته، خدایا نمی خوای محلی به ما بذاری، جبرییل اومد میخوای یه راهی بهت یاد بدم خدا تو رو ببخشه،آره خیلی وقته دنبالشم، چه راهی بلدی.هر چی من میگم تکرار کن"یاحمید بحق محمد" ،آدمم تکرار می کرد"یا عالی بحق علی "آدمم تکرار می کرد ."یا فاطر بحق فاطمه"یا محسن بحق الحسن"
یا قدیم الاحسان" اینجا که گفت هم جبرییل گریه می کرد هم خود آدم گریه می کرد.یا قدیم الاحسان بحق الحسین این اسم چیه که من نمتونم اسمشو بگم گریه امونمو نمیده ،من سالهاست دارم اشک میریزم ولی این اشکم یه جوری دیگه ست، دلم شکست کیه این؟شروع کرد روضه بخونه ، از فرزندهای تو یه آقایی میاد بنام حسین ، تو یه سرزمینی به نام کربلا اونجا دوره ش می کنن گیرش میندازن با لب تشنه می کشنش ،یعنی آب بهش نمیدن؟ نه ادم آب بهش نمیدن اینقدر هی میگه جگرم میسوزه ولی کسی بهش محل نمیده.یه نفر اومد جلو‌ گودال گفت مگه نمیگفتی بابات ساقی کوثره، چرا به بابات نمی گی آبت بده؟ ظرف آب رو جلو ابی عبدالله گرفت گفت ببین حسین آب هست بهت نمیدیم آبها رو‌ جلو ابی عبدالله رو زمین می ریخت. آب رو زمین می ریزم ولی به تو نمیدم حسین...*

حسین جان!
دمنوش روضه ات دم عیسی بن مریم است
هرچایخانه ات شده دارالشفا حسین

در کشتی نجات رقیه ست ناخدا
ما را همین سه ساله رسانده ست تا حسین

*کی به ما یاد داد گریه کردنو، حسین حسین گفتنو یاد داد*

ذکر تو را به روی لبم مادرت گذاشت
سرمایه ی محبت زهراست یا حسین