مناجات و توسل ویژهٔ روز عرفه اجرا شده ۱۴۰۳به نفسِ استاد حاج منصور ارضی

منم آن گناهکاری به سوی تو دوان است
تویی آن بزرگواری که کریم و مهربان است 

تو همیشه در فرازی، گدا نوازی 
که در اوج بی‌نیازی نگران بندگان است 

تو اگر مرا برانی در دیگری نکوبم 
که به غیر از آستانت همه جا پر از زیان است 

عرفه ز راه آمد گل فاطمه نیامد
همه عمر جز تو یارب چه کسی رفیق من بود

تو امان من نباشی چه کسی مرا امان است
تو خدای مرتضایی تو همیشه با وفایی

خوشم اینکه خاک پای پسر ابوترابم
همه عمر سایه‌ بانم علم حسین جانم 

نکند خدا نکرده نرسم به اربعینش
دل عاشقان از الآن نگران آن زمان

به فدای ان امامی که نشسته در بیابان
دل اوست غرق ماتم نگران کاروان است

نگران کاروانی که پر از مخدٔرات است
نگران پرده‌ای که روی محمل زنان است

به فدای آن نگاهی که به آن سه ساله دارد
به فدای اشک‌هایی که ز چشم او روان است

به فدای آن شهیدی که نخورد آب و جان داد
ز غمش هنوز زهرا شب جمعه روضه خوان است 

پسرم به تو جفا شد، سرت از قفا جدا شد
 به خدا عطش دلیل تَرَک لبت نبوده
ترک لبت برای ضربات خیزران است