روضه و توسل به حضرت عباس علیه السلام اجرا شده روز نهم محرم۱۴۰۳به نفسِ حاج محمد رضا طاهری

باب الحوائج است و مشکل‌گشا اباالفضل
شد دستگیر ما با، دست جدا اباالفضل

در محضرش ندیدم شرمنده سائلی را
خیرات می‌کند چون بی سرصدا اباالفضل

*گرفتارا! اونایی که میگن مریض مون رو دکتر ها جواب کردن. دیگه امیدی بهشون نیست...*

گرچه مریض ما را دکتر جواب کرده
دلواپسی نداریم، داریم تا اباالفضل

بردار حاجتت را با خود حرم بیاور
عرض توسل از تو باقیش با اباالفضل

*همه اموات، شهدا رو، مد نظر بیار تو این یه بیت...*

دارم به لب دوباره یاد تمام اموات
درد آشنا اباالفضل، ای باوفا اباالفضل

از دشمنش زده سر، پیش حرم سرش خم
رزمش بجا اباالفضل، شرمش بجا اباالفضل

خالی شده‌ست اما، در روضه می‌تواند
صدبار پُر کند مشک از اشکها اباالفضل

یک کوفه دست میزد در علقمه همینکه
دست مبارکش شد از تن جدا اباالفضل

داغش کمر شکست از آقای هر دو عالم
آن لحظه که صدا زد «ادرک اخا» اباالفضل

به صورتی که از آن غم می زدود غم داد

*همیشه میخونی "یا کاشف الکرب عن وجه الحسین." ای آقایی که وقتی ابی عبدالله به صورتت نگاه میکرد، غم و غصه از ارباب ما دور میشد. اما امروز تو علقمه وقتی این بدنو دید نوشتن حسین کنار بدن پیر شد. بان الإنکسار فی وجه الحسین...*

با صورت از بلندی افتاد تا اباالفضل

کو آن قد بلندش؟ پاشیده بند بندش
با نیزه بسکه جسمش، شد جابجا اباالفضل

هم دست داده از دست هم پا شده بریده
در علقمه چگونه زد دست و پا اباالفضل؟

باید حسین میرفت چون خیمه در خطر بود
میزد به سینه میگفت: آه آی خدا ! اباالفضل

*یه دست زیر آب آورد برای اینکه آب بنوشه، اینا همش حرفه. معرفت عباس علیه السلام اصن این نیست. گفت...*

این دست ز تن بریده بادا 
از حدقه برون دو دیده بادا 

هرچند که آب را نخوردم
اما کف، در خنکای آب بردم

کفّاره ی لمس آب این ست 
خوش باش که عاشقی همین است 

 *اگر که دست زیر آب برد برا اینکه لحظه آخرم تداعی روضه بشه. "فذکر عطش الحسین." خواست برا تشنگی لب های ابی عبدالله گریه کنه و اِلّا...*

چون‌ بود شاه تشنه، بعد از شهادتش آب 
از کوثر او ننوشید.. ای مرحبا اباالفضل

در محضر عقیله، جز بر فراز نیزه
بالا نبرد سر را، ای با حیا اباالفضل

#گروه_شعر_یا_مظلوم