نمایش جزئیات

روضه و توسل به حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام اجرا شده شب دهم محرم۱۴۰۳به نفسِ حاج غلامعلی سماواتی

روضه و توسل به حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام  اجرا شده شب دهم محرم۱۴۰۳به نفسِ حاج غلامعلی سماواتی

"السلام علیک یا اباعبدالله"

این مصیبت را کسی باور ندارد 
پیکرت بر خاک بود و سر ندارد 

*یا بقیه الله بگم یا نه درد دل عمه‌ات زینبه، آجرک الله.. داداش! حسین من! عزیز مادرم..!*

با همان دستی که زهرا را زدند
در کنار نعش تو ما را زدند

بیش از ستاره زخم فلک در نظاره بود
دامان آسمان ز غمش پر ستاره بود

حاجت نبود آتش سوزان به خیمه‌ها
دشتی ز سوز سینه زینب شراره بود

یک رخ نمانده بود که سیلی نخورده بود
در پشت ابر چهره ی هر ماه پاره بود

از دست‌ها مپرس که با گوش‌ها چه کرد
از مشت‌ها بپرس که با گوشواره بود

فلک با عترت خیر النسا قدری مدارا کن
مدارا کن به آل الله شرم از روی زهرا کن

در آن لحظه که خرگاه حسینی را زدی آتش 
دو طفلی از حسین گم شد بگرد ای چرخ پیدا کن