روضه و توسل به حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام اجرا شده شب دهم محرم۱۴۰۳به نفسِ کربلایی محمد عطااللهی

از کودکی به عشق شما مبتلا شدم
از گوشه ی نگاه تو غرق خدا شدم..

ای آبروی هر دو جهان آبرو بخر
شکر خدا که نوکر کوی شما شدم

جام مرا لبالب غم کن که سالها
جاروکش مجالس آل عبا شدم

وقتی گره به کار من افتاد یا حسین
در بین روضه های تو حاجت روا شدم

از آن زمان که نام تو را برده مادرم
یک دل نه صد دل عاشق کرب و بلا شدم 

اصلاً مرا برای عزا آفریده اند 
من از ازل به داغ غمت مبتلا شدم

من دلخوشم به اینکه مرا میخری حسین
آقا بخر که از همه دنیا جدا شدم

هر کس در این جهان به کسی دل سپرده است
من بی قرار شال سیاه عزا شدم

*شب عاشوراست امشب امام زمان هم شال عزا به گردنش بریم کنار خیمه ها
هلال میگه نیمه های شب خیمه ها رو وارسی میکردم سری به خیمه اصحاب زدم، یه سر به خیمه اباعبدالله زدم.یه وقت دیدم خواهرش به سر زنان داره میاد به سمت خیمه ابی عبدالله، گویا چیزی از حسین شنیده که این روایت را امام سجاد علیه السلام هم فرمودند. فرمودند: بابام تو خیمه نشسته بود و میگفت: ای روزگار اف بر تو باد.دونه دونه داشت حرف میزد و مناجات میکرد.میگه یوقت دیدم زینب داره میدوه انگار از حرفای امام حسین چیزی رو برداشت کرده..خانم پابرهنه، چادرش روی زمین کشیده میشد.تا حالا کسی خانم رو اینجور ندیده. صدا زد :ای کاش من مرده بودم انگار الان مادرمو از دست دادم، انگار بابام علی و داداشم حسن تازه از دستم رفتن. گفت: ای یادگار گذشتگان! ای امیدآیندگان! یه نگاهی ابی عبدالله به زینب کرد.صدا زد "به ابی انت و امی یا اباعبدالله.."آقا بغضشو خورد اشک از چشمانش جاری شد. اینجا عمه سادات باسیلی به صورتش میزد.انگار این حالاتهای  حسین رو‌تا حالا ندیده. میگن بعد از اینکه به صورتش لطمه زد گریبانش رو پاره کرد. خانم زینب از حال رفت. برادر سرخواهر را به دامن گرفت گفت خواهرم آرام باش.لذا همینجور که خواهر سر به دامان برادر گذاشته  صدا زد حسین! آیا فردا تو رو‌ میکشن؟ فرمود: آری ..فردا مردهای ما رو میکشند سرهاشونو به نیزه میزنن..هلال میگه شنیدم بلند بلند خانم‌گریه میکرد فرمود: از اصحابت خاطر جم هستی یانه هستی معلوم نیست اینا فردا کنار تو  بمونن؟ هلال میگه خیلی دلم گرفت فهمیدم دختر علی هنوز دلشوره داره..*

میگه اومدم تو خیمه ی اصحاب،حبیب رو صدا زدم گفتم: حبیب! دختر علی همچین مطلبی فرمودن.یه کاری کن دل زینب آروم بشه..میگه حبیب همه ی اصحاب رو‌از خیمه ریخت بیرون اومدن جلوی خیمه زینب .شمشیرها رو درآوردن..خانم حضرت زینب رو صدا زدن خانم اومد بیرون
گفت حبیب چه شده؟ صدا زد خانم والله اگر هزار بار بمیریم و زنده بشیم دوباره پای حسین جون میدیم. ما با حسین عهد بستیم با حسین تو..بی بی جان غصه نخور ما دست از حسین نخواهیم کشید.شب عاشورا چه خبره..پاسدار حرم ابوالفضله 
همه تو خیمه ها آرام گرفتن اگر چه خواب به چشمی نمیره.ولی هر خیمه ای میره هر مادری بچه هاشو نشونده. نجمه صدا میزنه قاسم عبدالله...فردا اگر توی کارزار دیدید عموتون غریب مونده باید یاریش بدین. توی خیمه زینب بچه هاشو نشونده. یه خیمه چقدر قشنگه اونم خیمه ی ربابه
علی اصغر رو رو سینه گذاشته هی صدا میزنه علی لای لای...یعنی هرکسی یه قربونی داره. قمربنی هاشم که سرکشی میکرد تو خیمه میدید مادرا افتخار میکردن قربانی دارن برای امام زمانشون..اما یه خیمه دید خواهر نشسته میگه من دست خالیم، من برای حسین قربونی ندارم و گریه میکنه. عباس صدا زد خواهرم چرا گریه میکنی ؟ بیا دستهای منو ببند ببر تو خیمه داداشم بگو عباس قربونت بشه.من میشم قربونی تو چرا غصه میخوری..*

«شب عاشوراست به امام زمانت  بگو آقا جونم فدات..»

امشب از غصهٔ تو خواب ندارد چشمم
غیر خونابه جگر آب ندارد چشمم

امشب از غصه وغمهای تو هستم غمگین
بیم دارم که به گودال شوی نقش زمین

عصر فردا چه بلایی سر تو می آید 
زودتر از همه کس مادر تو می آید 

عصر فردا به فراقت بنشینم، چه کنم؟
زانویی را به روی سینه ببینم، چه کنم؟

تو اگر نحر شوی در نظرم میمیرم
بخدا تیغ ز دست عدویت میگیرم

کاش قاتل به تماشای تو غوغا نکند
کاشکی بر گلویت نیزه دگر جا نکند

بی هوا نیزه به پهلوت رسد میمیرم
پنجه ی شمر به گیسوت رسد میمیرم

*عصر عاشورا خودش بالای تل زینبیه دید نامرد موهای ابی عبدالله رو گرفته خنجر زیر گلوی حسین...خنجر گلو رو نمیبره اینجا جای بوسه زینب.بدن رو پشت ورو کرد. ضربه پشت ضربه ای حسین..*

ته گودال فقط پیکر تو مانده و من
همه رفتند فقط مادر تو مانده و من

یه بوسه باید به روی گونه نشیند اما
چاره ای نیس رگ حنجر تو مانده و من

*خم شد لبها رو گذاشت رو لبهای بریده
اینجا همون جایی که پیغمبر بوسه میزد بابام علی بوسه میزد..*