روضه و توسل ویژهٔ اربعین حسینی اجرا شده به نفسِ کربلایی محمد جواد احمدی

نگاه گریه داری داشت زینب 
چه گام استواری داشت زینب 
دل با اقتداری داشت زینب 
مگر چه اعتباری داشت زینب

چهل منزل حسینِ منجلی شد
گهی زهرا شد و گاهی علی شد

پس از آن که زمین را زیر و رو کرد
سپاه شام را بی آبرو کرد

به سمت کربلا خوشحال رو کرد 
کمی از خاک را برداشت بو کرد

«رسیدم کربلا ای وای ای وای
حسین سر جدا ای وای ای وای» 

چهل روز است گریانم حسین جان
چو موی تو پریشانم حسین جان
چهل روز است می‌خوانم حسین جان
حسین جانم حسین جانم حسین جان

تویی ذکر لبم الحمدالله
حسینی مذهبم الحمدالله

 همین جا شیرخواره گریه می‌کرد 
ربابِ بی ستاره گریه می‌کرد 
گهی بر مشک پاره گریه می‌کرد
گهی بر گاهواره گریه می‌کرد

خدایا از چه طفلم دیر کرده
مرا بیچاره کرده پیر کرده

همینجا بود که سقای ما رفت
به سمت علقمه دریای ما رفت 
پی او گوشواره های ما رفت

فقط از علقمه یک مشک برگشت
حسین بن علی با اشک برگشت

همینجا بود که دلها گرفت و
یکی بر سینه ی تو جا گرفت و
سر پاکت کمی بالا گرفت و
و از پشت سرت سرها گرفت و

همینکه بر گلویت خنجر آمد
صدای ناله ی زهرا درآمد

*گفت: حسین‌ من..*

بهاری داشتم اما خزان شد
قدی که داشتم بی تو کمان شد 
عقیق تو به دست ساربان شد
طلای من نصیب کوفیان شد

خبر داری مرا بازار بردند
مرا در مجلس اغیار بردند