سرود و توسل ویژهٔ ولادت اباالمهدی امام‌حسن‌عسکری علیه السلام اجرا شده به نفسِ استاد حاج‌منصور ارضی

"السلام علیک یا ابامحمدیاحسن بن علی ایهاالزکی العسکری" 

آمد و قبلگاه مردم شد
آسمان باز پر ز انجم‌ شد
لب صدیقه در تبسم شد
باز فصل بهار دوم شد

شب پایانیِ محن آمد
مژده که دومین حسن آمد
چشم بِگشودو فتح باب امد
درپیاله شراب ناب آمد
باز عطر خوش گلاب آمد
شب سحرگشت وآفتاب آمد

بر تن مرده ی زمین جان شد
آمد و سامرا چراغان شد
آمد و عشق را منادی شد
شب غم رفت و صبح شادی شد
ماه قبل از مه جمادی شد
نور چشم امام هادی شد

باز هم‌ نغمه ی اذان آمد
پدر صاحب الزمان آمد

حسن است و ز حُسن سرشار است
مطلع الفجر هر شب تار است
مجمعُ الحُسن حی دادار است
چقدر دل به او گرفتار است

کیست او صاحب زمام زمان
والد ماجد امام زمان
با خود آورده شور باران هم
آمد و سبز شد بیابان هم
گشت آباد خاک ویران هم

چه شده ؟توس بیقرار شده
شاه شاهان نتیجه دار شده

آمد و دردها مداوا کرد
قلب ها را تهی ز اِقوا کرد
زهر را قندتر ز حلوا کرد
نوه ی جود چشم خود وا کرد

مظهرِ ذرّه پروری آمد
گل بریزید عسکری آمد

او که آمد زمین، معطر شد
از قدومش ،جهان منور شد
از شفع چشم آسمان، تَر شد
خبر آمد:حُدَیث مادر شد

در بغل داشت نورِ سرمد را
بوسه میزد ابا محمد را 

کیست او ؟ نخل نور را؛ ثمر است
قُلزُم عشق را چنان گوهر است
قطعا از هرچه خوب ؛خوب تر است 
حسن است و حسین را؛ پسر است

پس از این حیث جانِ زهرا اوست 
اربعین، کربلای ما با اوست

حسن است و قسم به هیبت او
فرق دارد مسیر غربت او
هیچ طالع نگشت دولت او
یک سفر حج نبود قسمت او

پس از این باب در مسیر ادب 
سفر حج ز عسکری بطلب