روضه و توسل به حضرت معصومه سلام الله علیها اجرا شده به نفسِ سید رضا نریمانی

"اللهم صل علی فاطمه و ابیها و بعلها و بنیها و السر المستودع فیها بعدد ما احاط به علمک"

باز هم می شوم کبوترتان
زیر این گنبد منورتان

من نمک گیر سفره ات شده ام
دست خالی نرفتم از درتان

مادر من کنیزتان بوده
پدرم نیز بوده نوکرتان

جای کرب و بلا و طوس و نجف
شده ام خاک بوس محضرتان

ما عجم ها چقدر خوشبختیم
شده ایران مسیر آخرتان

اشکهایم دخیلتان بستم 
به ضریح فرشته پرورتان

از ضریح تو یاس می ریزد 
مثل چادر نماز مادرتان

*اهل روضه، کنایه فهما،فهمیدن من چی گفتم..*

چقدر از مدینه دور شدی
پای دلتنگیه برادرتان

خسته از راه دور آمده ای
خسته ای از فراق دلبرتان

مثل مادر خمیده ای اما
نگرفته به میخ در پرتان

محملت پرده داشته شکرخدا
سایبان بوده بر روی سرتان

گر چه شد حمله بر عشیره ی تو
شکر غارت نشد زیورتان

در میان هجوم در نخورد
دست نامحرمی به معجرتان

شد خزان گر چه نوبهار شما
کم نشد لحظه ای وقار شما

غصه ی اعظم بریدن تو
غم روی رضا ندیدن تو

گر چه آواره گشته ای خانم
گر چه غم دارم از خمیدنتان

ناقه ات بین ازدحام نرفت
بی خطر بود این پریدنتان

چادرت زیر چکمه گیر نکرد
لحظه ی تلخ پرکشیدنتان

ثبت شد در جریده ی تاریخ
قصه های به قم رسیدنتان

آمدی شهر قم گلستان شد
پیش پایت زمین گل افشان شد

*یه عده رفتن پشت بوما گل بردن رو سر بی بی ریختن..همه میان علما بزرگان، ناقه ی بی بی رو گرفتن ، میگن بیا منزل ما
نوشتن تو خونه ای که بی بی رو آوردن محله رو قرق کردن نامحرمی رفت و آمد نداشته باشه..*
 
شهر قم بر تو احترام گذاشت
پیش رویت فقط سلام گذاشت

پیر قوم و بزرگ مردم قم
سر به پای تو چون غلام گذاشت

بهر تو قم گذاشت سنگ تمام
کی دگر سنگ روی بام گذاشت

کی به قم دختر ولی خدا
پای در مجلس عوام گذاشت

بهترین جای قم سرایت بود
کی میان خرابه جایت بود

حسین.....
اجازه میخوام  یه لحظه بریم یه شهری سر بزنیم شهری که یه دختر و خواهر امام وارد شد..*

غم طفلی عزیز یادت هست؟
روضه ی آن گریز یادت هست

دختری با سر پدر می گفت
آن همه چشم هیز یادت هست

گفت بابا!...
ماجرای شراب یادم هست
ماجرای کنیز یادت هست

«ای حسین.....»

گفت بابا..‌!
معجرو گوشواره ام به کنار
غارت سینه ریز یادت هست

بدنم درد می کند بابا
دهنم درد می کند بابا