روضه و توسل جانسوز _دروازه ساعات شهر شام_استاد حاج منصور ارضی

دم دروازه ساعات خدا رحم کند

به دل عمه سادات خدا رحم کند

محمل ام پرده ندارد،مددی یا ستار

حاجتم وقت مناجات،خدا رحم کند

*چشم من تار شده،یا تو به هم ریخته ای؟*

با همان خنجر کندی که تو را زجرت داد

می کند شمر مباهات خدا رحم کند

سرت از نیزه زمین خورد،دلم ریخت حسین

زیر پایی و به لب هات خدا رحم کند

نیزه نیزه شده از بس که گلوی پاره

 

پر شدی تو ز جراحات ......

 

*واقعا همین بوده،من که میگم اصلا سر پایین نیومده،اما اگر نگاه به مقاتل کنی میگه هر شب این سر ها رو می آوردن پایین تو صندوقچه میزاشتن، دوباره صبح به نیزه میزدن ...وای وای ...... حسین .......

 

چانه میزد سر گهواره یکی پیش رباب

 

*میگفت چند میخری یکی میگفت چند میفروشی*

 

بمیرم براتون ، بچه ها پشت دروازه ایستادن یکی سوال کرد چرا این اسرا رو داخل نمیبرید دیگری گفت هنوز زینت دادن و چراغونی شهر تموم نشده" وقتی دروازه وا شد،همه رو خبر کرده بودن . از مسیر بازار یهودی ها آوردنشون، سرکرده یهودی ها (استغفرالله) گردنبدشو، اون سینه ریزی که می اندازند به عنوان احترام، اون و در آورد به صاحب نیزه داد،گفت نیزه رو بیار جلوتر "" نگاه که کرد گفت خوب میشناسمت بابای این بود خیبر مارو ریخت به هم، نانجیب خم شد سنگ برداشت ...." به تبع،مریداش همه سنگ برداشتند ...."

 

چه خبر بود روز اول صفر خدا رحم کند

حسین ....