مدح ویژهٔ ولادت عقیلهٔ بنی هاشم حضرت زینب سلام الله علیها اجرا شده ۱۴۰۳به نفسِ استاد حاج منصور ارضی

مانند شیر شَرجه ای همواره غرّان بود 
از روز اول ذوالفقار شیعه ایران بود
 
ما در مصاف دشمن بیگانه میمانیم 
زیر زمین نه پشت بام خانه میمانیم 

سید علی لب تر کند هنگام طوفان است 
طوفان ما از جنس طوفان های چمران است

کوری چشم شور اُمّال یهود آنروز 
خاورمیانه زیر پای نسل سلمان است
 
نامی از اسرائیل در جایی نمی ماند 
آنروز روز شادی اطفال لبنان است
 
* قنداقه رو تحویل پیغمبر دادن سفارش کرد احترام این خانم و همه داشته باشن. زن میگه نذر کرده بودم برای امر مهمی نذریمو آوردم دیدم یک مشت اسرا رو آوردن نذریمو تعارف کردم. دیدم یک‌ خانمی از بین محمل صدا زد صدقه بر ما حرامه. عرض کردم خانم این صدقه والله نیست نذر کردم  هر اسیری تو شهر ما بیاد من براش خرما بیارم.یهو نگاش کرد گفت ام حبیبه نذرت قبوله..صدا زد خانم شما منو از کجا میشناسید گفت نظرت و اول بگوگفت: نذر کردم هر اسیری بیاد براش غذا بیارم بخاطر اینکه تا یبار دیگه آقام و خانمم و ببینم من یکروز کنیز زینب و حسین بودم. فرمود: حق داری من و نشناسی من زینبم..گفت خانم من اون زینبی که میشناسم هیچوقت از حسینش جدا نشد. اشاره کرد من هیچوقت از حسینم جدا نمیشم ببین سرش بالای نیزه ناظر ماست.

«به ابی انت و امی یا مظلوم یا ابا عبدالله»