مدح و توسل به ساحتِ مقدس راوی دشت کربلا امام محمد باقر علیه السلام اجرا شده۱۴۰۳ به نفسِ کربلایی سید جواد عرب

"السلام علیکم یا اهل بیت النبوه بِمُوالاتِكُم عَلَّمَنَا اللّه  مَعالِمَ دينِنا، وأصلَحَ ما كانَ فَسَدَ مِن دُنيانا، يَا مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيٍّ يَا أَبَا جَعْفَرٍ أَيُّهَا الْبَاقِرُ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ يَا حُجَّهَ اللَّهِ عَلَي خَلْقِهِ يَا سَيِّدَنَا وَ مَوْلاَنَا إِنَّا تَوَجَّهْنَا وَ اسْتَشْفَعْنَا وَ تَوَسَّلْنَا بِكَ إلَي اللَّهِ وَ قَدَّمْنَاكَ بَيْنَ يَدَيْ حَاجَاتِنَا يَا وَجِيهاً عِنْدَ اللَّهِ اشْفَعْ لَنَا عِنْدَ اللَّهِ.."

هر آنکس که خواهد شود عبدِ شاکر
به ماه رجب هست این فیض، ناظر
چه زیباست ماهِ خداوندِ قادر
که روشن شده با قدمهای باقر

رجب باده ی کربلا می چشاند
گدا را کنار خدا می نشاند

*امشب بالاخره برا شروع ماه مهمانی سه ماه مهماني وسفره ای که پهن کرده واسطه ای قرار میده*

چنین واسطه میفرستد خدایم
امامی ز نسل حسین از برایم
که دستم بگیرد برَد کربلایم
مقیمم کند یار، پایینِ پایم

امامی که شد زیب دامان ارباب
امامی که شد نور چشمان ارباب

امامی که باشد امام معارف
ولیعهدِ سجاد، جام معارف
علومش تماماً قیام معارف
تمام حقیقت، تمام معارف

به عارف مدیر و به زاهد مدبّر
به عترت مجیر و به قرآن مفسّر

احادیث از علم او جان گرفته
از او درسِ توحید، قرآن گرفته
ز تقوای او کارِ ایمان گرفته
ز نفسِ درونش، گریبان گرفته

فلک پرده ای از نگاه کریمش
ملک جلوه ای از شعاع حریمش

امامی که از جان علومش بجوشد
معارف ز خاک قدومش بجوشد
ستاره ز علم نجومش بجوشد
حقایق ز فیض عمومش بجوشد

به تاویل آگه، به تفسیر دانا
خدا خوانده او را محمد همانا

امامی که تابش به انجم نماید
به امواج، حکمِ تلاطم نماید
به هر انحرافی تهاجم نماید
چنین تاج و تختِ ستم گم نماید

جهادش حسینی، قیامش حسینی
به عالم همه احترامش حسینی

امامی که یاری به اوتاد دارد
دفاع از حرم پیشِ صیاد دارد
به فتنه تهاجم به شیاد دارد
که باقر تأسّی به سجاد دارد

که او فتنه ها را همه میشناسد
خَسان را گُلِ فاطمه میشناسد