قسمت پایانی روضه _ ویژه شهادت حضرت زینب کبری سلام الله علیها_کربلایی حنیف طاهری

شام یعنی از جهنم شوم تر

اهل بیت از کربلا مظلوم تر

شام یعنی مرکز آزارها

آل عصمت را سَرِ بازارها

خنده های فتح بر لب می زدند

زخم ها بر قلب زینب می زدند

 

*میرزای شیرازی نشسته بود براش روضه بخونن،روضه ی بی بی حضرت زینب سلام الله علیها،گفت:شروع کن،"السلام علیک یا اباعبدالله"جمله اول صدا زد " دَخَلَت زِینَبُ علی اِبنِ زیاد" یه وقت دیدن میرزای شیرازی داره تو صورتش میزنه، از هوش رفت،به هوش اومد،گفتن:آقا! هنوز روضه شروع نشده؟ گفت:دیگه چی میخوای بگی؟ زینب کجا؟مجلس ابن زیاد کجا؟....

گفت: هر جا سرهای بریده رو وارد می کردن روی نیزه،عمه ی سادات اول سر رو نگاه می کرد، ریاض القدس نوشته: نگاه می کرد ببینه سر چطوره..گفت: هر جا مارو وارد کردن دیدم چشاش باز بود،حواسش به دختراش بود، به زن ها بود، فقط یه جا دیدم چشاش رو بست، اونم وقتی مارو از دروازه ساعات وارد کردن،گفت:نگاه به سر بریده کردم،دیدم چشاش رو روی هم گذاشته،یعنی دیگه نمی تونم ببینم...*

 

گیسو به دست باد رها کردنت بس است

  اینگونه، ای ستاره ی من دیدنت بس است

رأست به روی نیزه، ولی بی تعادل است

 یک سنگ هم برای زمین خوردنت بس است

حسین....