سرود _ مبعث محمد مصطفی صلوات الله علیه _كربلایی مجتبی رمضانی

دل مثه یه نی می مونه
هر چی قدیمی تر باشه
نوای بهتر می زنه
هر كی كه دونه بریزه
كبوترای بیشتری
دور خونه اش پر میزنه
وقتی امام زمون بیاد
رو پیرهن قیام شهر
اسم پیمبر میزنه
هر كی اسلام بیاره به دین او برادر ِ
آیه های رو لبش مثل ِ طلوع سحر ِ
ریشه و درخت معصومین ِ پاك و اطهر ِ
خطبه های منبرش اصل حقوق ِ بشر ِ
همیشه
دلای مثه شیشه
تو آینه داره ریشه
نه حرف ِ كم و بیشه
هیچ كسی پیش خدا
مصطفی نمیشه
مولانا،مولانا،مولانا رسول الله
***
صحبت دلبر كه میاد
نود ِ عاشقی ولی
پیش ما صحبت از صد ِ
یكی یه دونه است پیش حق
تو آیه ها مستند ِ
چون قل هو الله احد ِ
همه میدونن روی لب
شهد شهادت گفتنه
اشهد و یا محمد ِ
یه علی داره كه جانها فدا خاك قنبرش
فاطمه داره كه دخترش نگو،بگو مادرش
یه حسن داره كه عالم فدای رخ دلبرش
یه حسین ِ كه تو دنیاس همه غلام و نوكرش
چه ساده
دل مست جام و باده
لطفی كه خدا داده
از سرمم زیاده
هر كی می خواد بهشت بره
راهش این خونواده
مولانا،مولانا،مولانا رسول الله