مدح و توسل زیبا ویژۀ میلادِ حضرت علی اکبر علیه السلام به نفسِ حاج سید مهدی میرداماد

نبی فطرت،علی سیرت،خدا مَظهر علی اکبر 
حسن عادت، حسین آیت،مَلَک مَنظر علی اکبر 
 
من از نور زمین و آسمان فهمیدم این را که 
به امر صادر اوّل شده مصدر علی اکبر 
 
اگر زهرا ، تماماً مثل طاها بوده ، باید گفت 
که بوده جلوۀ صدّیقۀ اطهر علی اکبر 
 
فراتر از تصوّرها ، چنانکه در گمان من 
بُوَد واضح ترین توضیحم از محشر علی اکبر 
 
علی اکبر ، علی اُوسط ، علی اصغر به زعم من 
سه تایش شد علی اکبر علی اکبر علی اکبر 
 
چنان غرق است در اللهُ اکبر که به چشم و گوش 
تجسّم می شود وقت اذان بهتر علی اکبر 
  
پی حفظ توازن در حریم حضرت میزان 
شده هم قامتِ عبّاس نام آور علی اکبر 
 
بُراقش بوده جبریلی که هر بالش فلک پیماست 
چه خوش طیّ السّما کرده ست بی شهپر علی اکبر 
 
یکی اُمّ اَسَد شد دیگری اُمُّ البَنین بعدش 
شد از تو اُمّ لیلا کُنیۀ مادر علی اکبر 
 
فقط کافی ست از چشم فریبای تو یک غمزه  
که از پا در بیاید صف به صف لشگر علی اکبر 
 
اگرچه غالباً در شکل پیغمبر شدی ظاهر 
تو را در کربلا دیدند چون حیدر علی اکبر 
 
چنان رفتی به سمت اردوی دشمن که شد تکرار 
شُکوه داستان حیدر و خیبر علی اکبر 
 
عجب شوری عجب عزمی عجب شیری عجب رزمی 
که پُشته ساختی از کُشته بی خَنجر علی اکبر 
 
به شمر و خولی و زجر و سنان حاجت نبود آن روز 
که جان می داد بابا از غمت آخر علی اکبر 
 
گُلاب از فرق تو پاشید بر روی عقاب آن دم 
که با ضرب عمودی شد سرت پرپر علی اکبر 
 
پدر افتاد وقتی در کنارت بین دار الحرب 
تو را سوزاند سوز گریه ی خواهر علی اکبر 
 
رکاب دیگر زینب ببین که با چه احوالی  
عقیله پای نعشت می زند بر سر علی اکبر 
  
شاعر : محمد قاسمی