مدح و توسل زیبا ویژۀ میلادِ امام سجاد علیه السلام بنفسِ سید مجید بنی فاطمه

تو دامادِ ایرانیِ ما شدی تو مهمانِ مهمانیِ ما شدی تو زیباترین جلوه‌های خدا مناجاتِ شعبانیِ ما شدی گرفته است بوی تو این سرزمین دلیلِ مسلمانیِ ما شدی اگر خاکِ ما خاکِ عشقِ علی است خودت آمدی بانیِ ما شدی به ایران صفا را تو آورده‌ای امامِ رضا را تو آورده‌ای

زمین پُر شد از عطرِ گلخانه‌ات که بویِ حسن می‌دهد خانه‌ات علی هستی همسرت فاطمه کَرَم در کَرَم داشت کاشانه‌ات پس از تو رسیدند تا مجتبی کریمان زِ فیضِ کریمانه‌ات اگر هشت معصوم ما می‌رسند به بیتِ حسن بیتِ فرزانه‌ات زِ تو بر حسین و حسن مُنتصب حسن زاده‌اند و حسینی نصب

نسیمی مرا سمتِ سجاده‌ات سحر می‌برد تا سرِ جاده‌ات هوای زیارت سرم زد ربود دلم را سَرِ زُلف اُفتاده‌ات خدا را در این خانه دیدم فقط من از برکتِ سفره‌ی ساده‌ات میانِ علی‌اکبر و اصغری که تا دل بری از دو دلداده‌ات پدر گفت تاج سرم آمده علیِ علی اکبرم آمده

تو پنهان به حجِ خدا می‌روی به دنبال جامانده‌ها می‌روی تو خود کعبه‌ای مکه‌ای زَمزمی برای زیارت کجا می‌روی تو بر دوشتان بارِشان می‌کشی شبیهِ شبِ مرتضی می‌روی تو بر زخمِ زنجیر نان می‌بَری کنارِ فقیر و گدا می‌روی کریمی، به بیتت حرامی نشست سر سفره‌ی تو جذامی نشست

مرا می بَری تا ملاقاتِ خود به سوی خدا با مناجاتِ خود مرا مسجد و کعبه و دِیر کن ببر تا تماشایِ میقاتِ خود بیا فارغ از قیل و قالم نما مرا پُر کن از نورِ اوقات خود صحیفه گشودم به دَرکَت رِسَم لبم آشنا کن به سوغات خود بیا جان من سر به راهم نما ابوحمزه خوان و نگاهم نما

#شاعر حسن لطفی