مدح زیبا ویژۀ میلادِ امام سجاد علیه السلام بنفسِ سید مجید بنی فاطمه

ما همان یا کریمِ دامِ شما جبرئیلِ قدیمِ بامِ شما صبح روز نخست خواندمتان چقدر آشناست نامِ شما صبح روز ازل حوالی نور سجده کردیم بر کدامِ شما؟ من حلالم بود حلالِ شما من حرامم بود حرامِ شما چهارده قرن دست هیچ کسی دل ندادم به احترامِ شما به شما معدن کرم گفتند و به ما سائل حرم گفتند پر من بال و بال من پر شد پر و بالی زدم کبوتر شد به نفس های حضرت سجاد حالمان خوب بود و بهتر شد سحر پنجم عبادت بود کوچه های خدا معطَّر شد مردی از سمت ابرهای دعا آمد و خشکی دلم تر شد آمد و با خودش کتاب آورد او امام آمد و پیمبر شد مردی از سمت آفتاب آمد با مفاتیحِ مستجاب آمد آمده تا مرا تکان بدهد چشم گریان به این و آن بدهد آمده روی پشت بامِ سحر با صدای خدا اذان بدهد آمده بشكند قفس ها را بال ما را به آسمان بدهد با خودش مصحف نور آورده تا خدا را به ما نشان بدهد به نگاهش دخیل می بندیم تا مناجات یادمان بدهد اي مسيح ،ای مسیرِ سبز نجات بر مناجات کردنت صلوات ای مناجات ای نسیمِ دعا راه نزدیکِ ما به سمت خدا ای که دریا کنارِ تو قطره قطره با یک نگاه تو دریا نذر سجاده ي قدیمیِ توست چارمین رکعتِ نوافل ما ای امام علیّ ِدوم من ای امامِ چهارم دنیا مرد شب زنده دار سجاده مرد محراب، التماس دعا از تو بوی نماز می آید بویِ راز و نیاز می آید مادرت آفتابِ حجب و حیاست شرف الشمسِ سید الشهداست مایه ي آبروی ایران است افتخارِ همیشه ام به شماست از تو و مادر تو این دلِ ما عاشق خانواده ي زهراست یک سفر پیش ما نمی آیی؟ وطنِ مادریِّ تو اینجاست تو عجم زاده ای تو فامیلی پس حرم سازی ات به گردن ماست تو در این سرزمینِ گُل کاری به خدا حق آب و گل داری #شاعر علي اكبر لطيفيان