مناجات و توسل زیبا _ ویژۀ وداع با ماهِ مبارکِ رمضان _کربلایی مهدی رسولی

لحظات دعا خداحافظ روزهای خدا خداحافظ چشم های به در خداحافظ لحظات سحر خداحافظ

حال و احوال قبل افطاری قدرهای بلند بیداری چه‌قدَر مانده است تا ساحل رمضان رفت، ای دل غافل!

راه باز است تو نمی بینی میوه ی بغض را نمی چینی خویشتن را بشوی پس با اشک دست بر دامن توام با اشک

اشک تنها چراغ این راه است از مسیر درست آگاه هست دست خود را بده به سمت چراغ تا کبوتر شود دوباره کلاغ

تا پر و بال در حرم بزند توی باب الجواد قدم بزند شب جمعه،شبای آخر،چه مایوسیم توکه مثل کبوتر طوسیم

گاه درپشت پنجره فولاد گاه در کنج صحن گوهرشاد السلام علیک دلتنگم(از همین راه دور ...) ای بمیرم که مایه ی ننگم ....

به من خسته هم نگاهی کن دل من را دوباره راهی کن(کجا؟!! ...) امام رضا،کاش دلم کبوتر تو ایوون طلا بود از حرمت این دل من راهی کرببلا بود ...

کرببلا .... کاش ... خونه کنار خونه ی شاه کرم بود پنجره ی خونه ی من سمت حرم بود پرچم سرخ یا حسین بالا سرم بود ....

حسین ..... حسین ......