مناجات و توسل ویژۀ ماه مبارک رمضان به نفسِ کربلایی سید رضا نریمانی

اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد و اَلِ مُحَمَّد و عَجِّل فَرَجَهُمْ لا حَوْلَ وَلا قُوَّهَ اِلا بِالله اَلعَلِیِّ العَظیمِ حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکیلُ نِعْمَ الْمَوْلى وَ نِعْمَ النَّصیر، أَسْتَغْفِرُاللهَ الَّذی لا إِلهَ إِلاّ هُو ، عالمُ الْغَیْبِ والشَّهادَة ، العَزیزُ الحَکیمُ ، الغَفُورُ الرَّحیمُ ، ذُوالجَلالِ وَ الإِکْرامِ بَدیعُ السَّماواتِ وَ الأَرْضِ ، مِنْ جِمیعِ ظُلْمی وَ جُرْمی و إِسْرافی عَلی نَفْسی وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ

اللَّهُمَّ رَبَّ شَهْرِ رَمَضَانَ الَّذِی أَنْزَلْتَ فِیهِ الْقُرْآنَ وَ افْتَرَضْتَ عَلَى عِبَادِكَ فِیهِ الصِّیَامَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ ارْزُقْنِی حَجَّ بَیْتِكَ الْحَرَامِ فِی عَامِی هَذَا وَ فِی كُلِّ عَامٍ وَ اغْفِرْ لِی تِلْكَ الذُّنُوبَ الْعِظَامَ فَإِنَّهُ لا یَغْفِرُهَا غَیْرُكَ یَا رَحْمَانُ یَاالله .. بالحُجه الهی العَفو ..»

اَللّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الْحُجَّهِ بْنِ الْحَسَنِ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَعَلى آبائِهِ فی هذِهِ السّاعَهِ وَفی کُلِّ ساعَهٍ وَلِیّاً وَحافِظاً وَقائِداً وَناصِراً وَدَلیلاً وَعَیْناً حَتّى تُسْکِنَهُ أَرْضَکَ طَوْعاً وَتُمَتِّعَهُ فیها طَویلاً

 

از بس گناه بر دلِ خود بار میکنم

خود را میان نفس گرفتار میکنم

پل‌ هایِ بازگشت خودم را شکسته‌ام

دارم علیه خویش فقط کار میکنم

قلبی که جایگاه تو و اهل بیت توست

در حیرتم چگونه لجن ‌زار میکنم

تو عاشقانه حاجت من را نمی ‌دهی

من جاهلانه این همه اصرار میکنم

من بندۀ توام ، چه کنم؟! "دوست دارمت"

باشد بزن .. دو مرتبه تکرار میکنم

دنیا نشد ببینمش اما به روز حشر

سجده به پایِ حیدر کرّار میکنم

تشنه شدن بهانۀ ذکر مصیبت است

یادِ حسین لحظۀ افطار میکنم

یاد مدافعان حرم آه میکشم

گریه به یاد زینب و بازار میکنم

اصلاً کسی به عمۀ ما ناسزا نگفت

سیلی به او زدند؟! نه... انکار میکنم

دست خودم که نیست، فقط داد میزنم

وقتی که یاد مجلس اغیار میکنم

شاعر : محمد جواد شیرازی