شب شهادت امیر المؤمنین علیه السلام

مهتاب خوش بتاب به کاشانه ی علی

خاموش گشته روشنی خانه علی

عالم سیاه پوش بود از عزای او

تنها نگشت کوفه عزا خانه ی علی

باشد علی چو شمعی و اطراف بسترش

 اطفال خسته دل همه پروانه علی

ریز دزدیده اختراشک از غم پدر

 زینب که هست گوهر یکدانه علی

تاریخ شاهد است که مظلومی علی

پیدا بود ز دفن غریبانه علی

گردیده در شگفت جهان و جهانیان

از عزم جزم و همّت  مردانه علی

امشب شب شهادت امیر المؤمنین است ، امشب برای غریبی علی گریه کنید ،از همین جا دلها را بریم خانه غم گرفته ی علی ، با بچه های علی هم ناله شویم ، شب قدر است .(یاد شهدا ،اموات ، عزیزانی که سالهای قبل بین شما بودند برای علی گریه می کنند و سینه می زدند )

امشب فرزندان علی بدن بابا را غسل دادند ، کفن کردند ، خدا بدن علی را شبانه کجا بردند ؟ آخر این بچه ها  یک شبی هم در مدینه بدن مادر راشبانه حرکت دادند ، لذا داغ دلشان تازه شد .

امشب علی و فاطمه دیدار می کنند

درک حضور احمد مختار می کنند

زهرا به زخم سینه ، علی با شکاف سر

با هم حدیث غربت و ایثار می کنند

اما حسین و زینب و کلثوم و مجتبی

با اشک چشم و خون دل افطار می کنند

بدن مطهر علی را بیرون آوردند ، زینب و ام کلثوم ضجه و ناله می کردند خواستند بیایند ابی عبدالله مانعشان شد فرمود : برگردید ،آرام باشید

آی دلها ی آماده ،شب زیارتی امام حسین ، ان شاء الله چنین شبی کنار قبر شش گوشه امام حسین عرض ادب کنیم .

روز عاشوراء وقتی عزیز فاطمه وداع آخر کرد می خواست به میدان برود زن و بچه دورش گرفتند فرمود : علیکُنَّ بالصبر : عزیزانم صبر کنید 1  ان البکاء اما مَکُنَّ : شما گریه ها در پیش دارید . همه صدا بزنید حسین جان .

1. شهیدف دستغیب ، عبدالحسن ، آدابی از قرآن ،446 .

منبع کتاب گلچین احمدی٬