روضه_ آقا امیرالمومنین علی علیه السلام_شب نوزدهم ماه مبارک رمضان_حاج محمود کریمي

نخل طوفان زده آخر ثمرش میریزد

زودتر از ثمرش،برگ و برش میریزد

یاکریمی که غم جفت خودش را بیند

قفسش لانه شود،زود پرش میریزد

پهلوانی که خجالت زده ی بانویی ست

مثل کوهی که شکست،از کمرش می ریزد

این سخن پیچیده هر جا ...

مرتضی افتاده از پا ...

*تو که رفتی از پا افتادم ...*

***

دخترش ناله ی جبریل شنید و افتاد

سقف خانه به سرش،در نظرش میریزد

ایستاده است در خانه بیاید بابا

نمک انگار به زخم جگرش میریزد

دو پسر زیر بغلهای پدر را دارند

خونش از مسجد و دیوار و درش میریزد

می کشد روی زمین پاو سرش پایین است

*تصور کن ،وقتی زیر بغلاشو گرفتن سر افتاده پایین ... گریه کن های غریب عالم علی ... گریه کن های اول مظلوم عالم امیر المومنین ... *

می کشد روی زمین پاو سرش پایین است

وای هر نیم قدم ، فرق سرش میریزد

                        ***

کربلا کار که برعکس شد و خواهر دید

پدری با دو پسر اشک ترش میریزد

*تا حالا شب نوزدهم طفلان حضرت زینب رفتی؟!*

اکبرش را که بغل کرد تنش ماند زمین

دید حتی به تکانی پسرش میریزد ...

* حسین .... *

فقط از قامت او مختصری باقی ماند

دید تا خیمه همین مختصرش میریزد

ایستاده است سنان تا که حرم هم بینند

لخته خون های علی از تبرش میریزد ...

*حسین ...*

*حالا به آبروی اول مظلوم عالم بگو الهی العفو ...*

شاعر:حسن لطفی

دانلود روضه