فرازهایی از دعای ابوحمزه ثمالی به نفسِ حاج محمدرضا غلامرضازاده اجرا شده شب یازدهم ماه مبارک

سَیِّدِی عَلَیْكَ مُعَوَّلِی وَ مُعْتَمَدِی وَ رَجَائِی وَ تَوَكُّلِی، وَ بِرَحْمَتِكَ تَعَلُّقِی، تُصِیبُ بِرَحْمَتِكَ مَنْ تَشَاءُ، وَ تَهْدِی بِكَرَامَتِكَ مَنْ تُحِبُّ، فَلَكَ الْحَمْدُ عَلَى مَا نَقَّیْتَ مِنَ الشِّرْكِ قَلْبِی، وَ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى بَسْطِ لِسَانِی، أَ فَبِلِسَانِی هَذَا الْكَالِّ أَشْكُرُكَ،*آیا با این زبانِ گنگ و لالم میتونم شکرت رو به جا بیارم؟* أَمْ بِغَایَةِ جُهْدِی <جَهْدِی > فِی عَمَلِی أُرْضِیكَ وَ مَا قَدْرُ لِسَانِی یَا رَبِّ فِی جَنْبِ شُكْرِكَ، وَ مَا قَدْرُ عَمَلِی فِی جَنْبِ نِعَمِكَ وَ إِحْسَانِكَ، إِلَهِی إِنَّ جُودَكَ بَسَطَ أَمَلِی، وَ شُكْرَكَ قَبِلَ عَمَلِی، سَیِّدِی إِلَیْكَ رَغْبَتِی، وَ إِلَیْكَ رَهْبَتِی، وَ إِلَیْكَ تَأْمِیلِی، وَ قَدْ سَاقَنِی إِلَیْكَ أَمَلِی وَ عَلَیْكَ یَا وَاحِدِی عَكَفَتْ هِمَّتِی، وَ فِیمَا عِنْدَكَ انْبَسَطَتْ رَغْبَتِی، وَ لَكَ خَالِصُ رَجَائِی وَ خَوْفِی، وَ بِكَ أَنِسَتْ مَحَبَّتِی، وَ إِلَیْكَ أَلْقَیْتُ بِیَدِی ، وَ بِحَبْلِ طَاعَتِكَ مَدَدْتُ رَهْبَتِی، یَا مَوْلایَ بِذِكْرِكَ عَاشَ قَلْبِی*با یادِ تو دلخوشم ..*وَ بِمُنَاجَاتِكَ بَرَّدْتُ *با مناجات با تو آروم میشم ..*أَلَمَ الْخَوْفِ عَنِّی، فَیَا مَوْلایَ وَ یَا مُؤَمَّلِی وَ یَا مُنْتَهَى سُؤْلِی، فَرِّقْ بَیْنِی وَ بَیْنَ ذَنْبِیَ الْمَانِعِ لِی مِنْ لُزُومِ طَاعَتِكَ،*یه سری گناهام نمیزاره خوب طاعتت رو انجام بدم ..* فَإِنَّمَا أَسْأَلُكَ لِقَدِیمِ الرَّجَاءِ فِیكَ،*از بچه گیم بهت امیدوار بودم ..* وَ عَظِیمِ الطَّمَعِ مِنْكَ ،*از قدیم الایام بهت طمع داشتم ..* الَّذِی أَوْجَبْتَهُ عَلَى نَفْسِكَ مِنَ الرَّأْفَةِ وَ الرَّحْمَةِ، فَالْأَمْرُ لَكَ وَحْدَكَ لا شَرِیكَ لَكَ وَ الْخَلْقُ كُلُّهُمْ عِیَالُكَ *همۀ ما روزی خوره تو هستیم ..* وَ فِی قَبْضَتِكَ، وَ كُلُّ شَیْ ءٍ خَاضِعٌ لَكَ، تَبَارَكْتَ یَا رَبَّ الْعَالَمِینَ. إِلَهِی ارْحَمْنِی *به من رحم کن ..* إِذَا انْقَطَعَتْ حُجَّتِی، وَ كَلَّ عَنْ جَوَابِكَ لِسَانِی* آیت الله بروجردی که داشت از دنیا میرفت دیدن آروم آروم از گوشۀ چشماش اشک میاد ، نزدیکان سوال کردن ، آقا چرا داری گریه میکنی ؟ فرمود آخه من از مرگ میترسم ، گفتن آقا شما دیگه چرا ؟ گفت آخه از شبِ اولِ قبرم میترسم ... آیت الله مرعشی نجفی به پسرش وصیت کرد وقتی از دنیا رفتم تابوتمُ ببرید کنارِ ضریحِ عمه ام فاطمۀ معصومه(س) یه طرفه عمامه ام رو به ضریح ببندید یه طرفشُ به تابوتم ببندید ، منو دخیلِ عمه جانم فاطمۀ معصومه کنید ...* وَ طَاشَ عِنْدَ سُؤَالِكَ إِیَّایَ لُبِّی، فَیَا عَظِیمَ رَجَائِی لا تُخَیِّبْنِی إِذَا اشْتَدَّتْ فَاقَتِی، وَ لا تَرُدَّنِی لِجَهْلِی، وَ لا تَمْنَعْنِی لِقِلَّةِ صَبْرِی، أَعْطِنِی لِفَقْرِی، وَ ارْحَمْنِی لِضَعْفِی، سَیِّدِی عَلَیْكَ مُعْتَمَدِی *تکیه گاهِ من .. امیدِ من .. پناهِ من ..* وَ مُعَوَّلِی وَ رَجَائِی وَ تَوَكُّلِی، وَ بِرَحْمَتِكَ تَعَلُّقِی، وَ بِفِنَائِكَ أَحُطُّ رَحْلِی، وَ بِجُودِكَ أَقْصِدُ طَلِبَتِی، وَ بِكَرَمِكَ أَیْ رَبِّ أَسْتَفْتِحُ دُعَائِی ، وَ لَدَیْكَ أَرْجُو فَاقَتِی ، وَ بِغِنَاكَ أَجْبُرُ عَیْلَتِی، وَ تَحْتَ ظِلِّ عَفْوِكَ قِیَامِی، وَ إِلَى جُودِكَ وَ كَرَمِكَ أَرْفَعُ بَصَرِی، وَ إِلَى مَعْرُوفِكَ أُدِیمُ نَظَرِی، فَلا تُحْرِقْنِی بِالنَّارِ وَ أَنْتَ مَوْضِعُ أَمَلِی، وَ لا تُسْكِنِّی الْهَاوِیَةَ فَإِنَّكَ قُرَّةُ عَیْنِی، یَا سَیِّدِی لا تُكَذِّبْ ظَنِّی بِإِحْسَانِكَ وَ مَعْرُوفِكَ فَإِنَّكَ ثِقَتِی، وَ لا تَحْرِمْنِی ثَوَابَكَ فَإِنَّكَ الْعَارِفُ بِفَقْرِی. إِلَهِی إِنْ كَانَ قَدْ دَنَا أَجَلِی وَ لَمْ یُقَرِّبْنِی مِنْكَ عَمَلِی *مرگم نزدیک شده ولی به تو نزدیک نشدم ..*فَقَدْ جَعَلْتُ الاعْتِرَافَ إِلَیْكَ بِذَنْبِی وَسَائِلَ عِلَلِی. إِلَهِی إِنْ عَفَوْتَ فَمَنْ أَوْلَى مِنْكَ بِالْعَفْوِ*کی بهتر از تو ما رو ببخشه؟* وَ إِنْ عَذَّبْتَ فَمَنْ أَعْدَلُ مِنْكَ فِی الْحُكْمِ، ارْحَمْ فِی هَذِهِ الدُّنْیَا غُرْبَتِی، وَ عِنْدَ الْمَوْتِ كُرْبَتِی، وَ فِی الْقَبْرِ وَحْدَتِی، وَ فِی اللَّحْدِ وَحْشَتِی *ان شالله شبِ اول قبر ، ما آروم باشیم .. سراسر قبرمون نور باشه ..*وَ إِذَا نُشِرْتُ لِلْحِسَابِ بَیْنَ یَدَیْكَ ذُلَّ مَوْقِفِی، وَ اغْفِرْ لِی مَا خَفِیَ عَلَى الْآدَمِیِّینَ مِنْ عَمَلِ وَ أَدِمْ لِی مَا بِهِ سَتَرْتَنِی، وَ ارْحَمْنِی صَرِیعا عَلَى الْفِرَاشِ تُقَلِّبُنِی أَیْدِی أَحِبَّتِی وَ تَفَضَّلْ عَلَیَّ مَمْدُودا عَلَى الْمُغْتَسَلِ یُقَلِّبُنِی <یُغَسِّلُنِی > صَالِحُ جِیرَتِی، وَ تَحَنَّنْ عَلَیَّ مَحْمُولاً قَدْ تَنَاوَلَ الْأَقْرِبَاءُ أَطْرَافَ جَنَازَتِی، وَ جُدْ عَلَیَّ مَنْقُولاً قَدْ نَزَلْتُ بِكَ وَحِیداً فِی حُفْرَتِی، وَ ارْحَمْ فِی ذَلِكَ الْبَیْتِ الْجَدِیدِ غُرْبَتِی* به اون لحظه ای که غریب و تنها تو قبرم میزارن رحم کن ..*حَتَّى لا أَسْتَأْنِسَ بِغَیْرِكَ، یَا سَیِّدِی *چه بخوایم چه نخوایم همه باید بریم.. همه از کنارمون میرن .. یا امام رضا شبِ تنهایی تو به فریادِ ما برس ..*   آیت الله مرعشی نجفی یه قراری داشت با فرزند موسس حوزۀ علمیه قم آقا مرتضی حائری ، که هرکدوم زودتر از دنیا رفت به خواب اون یکی بیاد ، حاج مرتضی حائری از دنیا رفت ، بعدِ از یه مدتی آیت الله مرعشی میگه هر شب سوره یس خوندن ،الرحمن خوندم سوره های مختلف خوندم به خوابم بیاد ، نیومد . یه شب دیگه با انابه شروع کردم آیات رو خوندن بعد خوابیدم . تو عالم رویا دیدم که به خوابم اومد ، گفتم چه قدر دیر مگه با هم قرار نداشتیم ، گفت آره گرفتار بودم وقتی منو تو خاک گذاشتید؛ وحشت تمام قبرمُ فرا گرفت .. دل نگران بودم .. من عالمم ، عالم زاده ام اما تمام قبرم پر از وحشت بود یه مرتبه دیدم از دور یه نوری آرام آرام داره میاد اومد بالاسرم تا این نور اومد بالاسرم تمام وحشتم فراموشم شد ، بهم رو کرد گفت مرتضی راحت باش نترس نگران نباش من هستم در کنارت .. زبانم باز شد سوال کردم شما کی هستید ؟ گفت من همونی ام که 36 بار به زیارتم اومدی ..35 مرتبۀ دیگه میام از وحشت درت میارم .. گفتم آقا من زیارت زیاد رفتیم شما کدام یک از آقایانِ من هستید ؟ فرمود مرتضی ، من علی ابن موسی الرضایم من امام رضام .. 35 مرتبۀ دیگه میام بالا سرت .. حالا که دلاتون رفت حرم امام رضا، روضۀ خودشُ بخونم پیغمبر فرمودن دو نفر تو اهل بیت پارۀ قلبِ من هستن یکی دخترم فاطمه است یکی هم علی ابن موسی الرضا .. ای پارۀ قلبِ رسول الله  وقتی از دنیا رفت به اباصلت گفت درایِ حجره رو ببند .. درِ حجره رو بستم دیدم مثه یه مار گزیده به خودش میپیچه هی صدا میزنه جوادم .. اومدم تو حیاط دیدم یه آقازاده ایستاده داره تماشا میکنه و گریه میکنه صدا زد اباصلت اجازه بده برم بالاسرِ بابام این پدر و پسر همدیگه رو بغل کردن .. انقده گریه کردن .. اما کربلا بر عکس شد .. اگه اینجا جواد اومد بالا سر پدر .. کربلا پدر اومد سر پسر رو به دامن گرفت .. هی میگه ولدی ولدی ولدی  عَلَی الدّنیا بعدك العفا ...     از ازل ایل و تبار همه عاشق بودن سخت دل بستۀ این ایل و تبارم چه کنم