متن روضه امام حسين عليه السلام

خیزد از نای دل ، نوای یا حسین

چون کند یاد نینوای حسین

جای آزادگان اگر جویی

نظری کن به کربلای حسین

پیش دشمن نمی شود تسلیم

هر که را دل شد آشنای حسین

کرد نهضت پی عدالت و حق

بود این هر دو ، مدعای حسین

تا قیامت در اهتزاز بود

در تمام جهان ، لوای حسین

نیست هرگز ز جاه و منزلتش

کسی آگه به جز خدای حسین

کرد چون بهر دین فداکاری

باد جانها ی ما فدای حسین

بانگ آزادی هنوز به گوش

می رسد در جهان ز،نای حسین

هدفش گر بری زیاد چه سود

گر کنی گریه از برای حسین

پای بگذار جای پای حسین

گرکه داری به سر هوای حسین1

 

به فدای آن بدنی که خواهرش زینب نشناخت ، دیدند زینب دارد خیره خیره به آن بدن نگاه می کند ، یک وقت هم صدا زد آیا تو حسین منی ، غوغا کرد این خواهر کنار بدن برادر ، یک وقت هم یک دست کوچکی به شانه بی بی خورد ، تا نگاه کرد دید سکینه ناز دانه است صدا زد : عمه جان این بدن کدام شهید است ؟ ( رحمت خدا بر این گریه ها ).

آی دلهای آماده ، فرمود سکینه جان این بدن بابایت حسین است ، تا بدن را شناخت ، خودش را انداخت روی بدن بابا ، یک جمله ای گفت :  نگفت بابا من تشنه ام ، نگفت بابا من گرسنه ام ، صدا زد : بابا بلند شو ببین دارند عمه ام را تازیانه می زنند .حالا اگر آرزوی کربلا داری ، حاجت داری ، چند مرتبه بگو یا حسین ، یا حسین .

1. شاعر:غلام رضا قدسی (مشهد)

منبع:كتاب گلچين احمدي