نمایش جزئیات
سینه زنی شهادت امام کاظم علیه السلام به نفس کربلایی محمدحسین پویانفر
شبِ کاظمین مثه مشهده
دلم واسه ی دیدنش لک زده
شبِ کاظمین چقد محشره
یه بابُ المرادش دلُ می بره
کاظمین قبله ی جان ها
کاظمین خانه ی دلبر
کاظمین خاکِ دو مولا
کاظمین شهر دو سَرور
چقد دوس دارم که با مادرم
به پابوسِ موسی بن جعفر برم
بهشتِ برایِ من این حرم
نشد دست خالی از اینجا برم
کاظمین قبله ی جان ها
کاظمین خانه ی دلبر
کاظمین خاکِ دو مولا
کاظمین شهر دو سَرور
تو قَعرِ السُجون یه دل خسته بود
به زنجیر و غل دست و پاش بسته بود
تو قَعرالسُجون چه دردی کشید
بمیرم که خیلی اهانت شنید
چشا غرق اشک، لبش غرق آه
تنش از شکنجه کبود و سیاه
به غیر از دعا، نبود رو لباش
بمیرم شکسته شده ساقِ پاش
چقدر غرق خون، شُدش پیرهنش
چقدر تازیانه زدن رو تنش
به هر ضربه ای، که خورد با سَنان
میگفتش بمیرم برات عمه جان
بگو از وجود، سلام و درود
به اون کشته ای که لبش تشنه بود
بگو از وجود، سلام و درود
به اون حنجری که زیرِ دشنه بود
عزیزم حسین، عزیزم حسین
عزیزم، عزیزم،عزیزم، حسین
بسوزه برات دلِ خواهرت
شده روضه خونِ تنِ بی سرت
بسوزه برات دلِ مادرت
که این جوری بی سر شده پیکرت
عزیزم حسین، عزیزم حسین
عزیزم، عزیزم،عزیزم، حسین
یه کُنج از حرم، بهم جا بده
دلم تنگته خدا شاهده
هوای حرم، هوای بهشت
ببر کربلا به جای بهشت
عزیزم حسین، عزیزم حسین
عزیزم، عزیزم،عزیزم، حسین
.