سینه زنی و توسل ویژۀ شهادت باب الحوائج حضرت امام موسی ابن جعفر علیه السلام اجرا شده ۱۴۰۱به نفسِ حاج‌محمود کریمی

داروی هر دردِ ما از دمِ تو می‌رسد 
حک شده بر سینه یا بابِ حوائج مدد

می‌رود از زندانش با بدنِ بی جانش
أرض و سَما گریانش گریانش گریانش

دخترِ یتیمش می‌زند صدایش
می‌رسد صدای گریه ی رضایش

تا که رها موسی شد هر دو جهان غوغا شد
چِشم فلک دریا شد دریا شد دریا شد

مرغِ پر شکسته، از قفس رها شد
قبله ی حوائج، حاجَتش روا شد

سوی خدا رفتنِ نورِ خدا را ببین
گریه ی معصومه و حالِ رضا را ببین

با جگر صد پاره، گشته رباب آواره
نیزه شده، گهواره گهواره گهواره

رفته روی نیزه، رو به روی مادر
رفته نیزه انگار، در گلوی مادر

از دلِ عالم گره، دستِ تو وا می‌کند 
غنچه ی لب تشنه یا، بابِ حوائج مدد

«ای علی لای لای علی..»

گوشه ی این ویرانه ام، تا تو شوی مهمانم
منتظرَت می‌مانم می‌مانم می‌مانم

در پی ات دویده، با قدِ خمیده
دخترِ یتیمت، ای سرِ بریده

مجلسِ دارُالشَّفا روضه ی تو می‌شود 
دختر ارباب یا بابِ حوائج مدد

وقتِ جدایی رسید، بادِ مخالف وزید
از شررِ داغ تو پشتِ برادر خمید

پُشت و پناهم شکست پشتِ سپاهم شکست
فاطمه در کربلا علقمه در خون نشست

از جانِ خود سیرم، ای خدا!
من بی او می‌میرم، ای خدا!